ΨΑΧΝΟΝΤΑΣ ΤΟΝ SUGAR MAN (SEARCHING FOR SUGAR MAN)….Η ΜΠΑΛΑΝΤΑ ΤΟΥ ΚΑΛΟΥ ΣΙΝΕΜΑ

 

 

ΨΑΧΝΟΝΤΑΣ ΤΟΝ SUGAR MAN (SEARCHING FOR SUGAR MAN)

Σκηνοθεσία: Μαλίκ Μπεντζελούλ 

 

Ο Σίξτο Ροντρίγκεζ , ο πιο διάσημος καλλιτέχνης στην Ν.Αφρική με πωλήσεις δίσκων που ξεπερνούν ακόμα και αυτές των άλμπουμς του Elvis Presley, τι απέγινε? Κάποιες φήμες λένε πως αυτοπυρπολήθηκε πάνω στη σκηνή ,κάποιες άλλες ιστορίες τον θέλουν να τινάζει τα μυαλά του στον αέρα..γιατί?Μάλλον γιατί στις ΗΠΑ όπου ζούσε κι έγραφε τα τραγούδια του δεν έγινε ποτέ γνωστός ή καλύτερα δεν τον ήξερε σχεδόν κανένας.

Πόσο “άρρωστος” μουσικόφιλος πρέπει να είναι κανείς για να αρχίσει να αναζητά στην άλλη άκρη του κόσμου τον καλλιτέχνη που λατρεύει κι έχει εξαφανιστεί από προσώπου γής? Όταν μάλιστα ο καλλιτέχνης αυτός έγραψε όλα κι όλα δύο άλμπουμς?Για να ξεκαθαρίσουμε τα πράγματα το ντοκυμαντέρ ΨΑΧΝΟΝΤΑΣ ΤΟΝ SUGAR MAN απευθύνεται καθαρά σε μουσικόφιλους ή αν θέλετε σε “αρρώστους” σαν τον δισκοπώλη και τον μουσικό δημοσιογράφο που αποφάσισαν να ψάξουν τον Ροντρίγκεζ.

Ο Sugarman είναι ο πρωταγωνιστής ενός υπέροχου τραγουδιού που έγραψε ο γεννημένος στο Ντητρόιτ τροβαδούρος και περιλαμβανόταν στο άλμπουμ του Cold Fact του 1970 ένα 32λεπτο folk διαμάντι αλλά ας σταματήσω εδώ γιατί θα καταλήξει ανάρτηση για το ΠΑΛΙΟ ΜΟΥ ΠΛΑΤΟ.Η επιτυχία αυτού του ντοκυμαντέρ είναι ότι σε βάζει κι εσένα σε μια φετιχιστική αναζήτηση γεμάτη εκπλήξεις με αληθινό θησαυρό πληροφοριών τόσο γύρω από τα πρώτα βήματα του Ροντρίγκεζ στα μικρά καταγώγια της πόλης όσο και γύρω από τους οραματιστές παραγωγούς που πίστεψαν το ταλέντο του αλλά τους απογοήτευσαν οι πωλήσεις των άλμπουμς.Γνωρίζουμε γείτονες και γνωστούς του οι οποίοι εκφράζουν τις απόψεις τους γι’αυτόν κι όλοι καταλήγουν στο συμπέρασμα του πόσο “σκοτεινά γοητευτική” φιγούρα υπήρξε.

Παράλληλα με τις όποιες διηγήσεις ακούγονται και τα καταπληκτικά του τραγούδια, με καλομεταφρασμένους στίχους θα πρόσθετα εγώ, τα οποία δείχνουν μια ψυχή άκρως ποιητική και δημιουργική που σε κάνει να αναρωτιέσαι πως διάολο ξέφυγε μια τέτοια τραγουδιστική πένα  από την αντίληψη του Αμερικανικού κοινού που εκείνες τις εποχές “ψόφαγε” για τέτοιου είδους άλμπουμς.

Ο ίδιος ο Ροντρίγκεζ όμως πως διαχειρίστηκε την “αποτυχία” του στις ΗΠΑ και το ξαφνικό ευχάριστο νέο πως είναι ο αγαπημένος καλλιτέχνης μιας χώρας 40 εκατομμυρίων ανθρώπων όπως η Β.Αφρική? Κατα τη διάρκεια αυτού του υπέροχου ντοκυμαντέρ που δίνει μαθήματα κινηματογραφικής αφήγησης και ζεστασιάς σου’ρχεται η επιθυμία να κρατάς σημειώσεις ώστε να ψάξεις κι εσύ για το κλειδί που θα ανοίξει την πόρτα στον σχεδόν κινηματογραφικό κόσμο που έχουν τα τραγούδια αυτού του παράξενου τύπου.

Αναρωτιέσαι τι τον έκανε μύθο, καταλαβαίνεις τι τον έκανε θρύλο, συνειδητοποιείς πως είναι ένας άνθρωπος της διπλανής πόρτας που η μουσική γι’αυτόν ήταν κάτι που λάτρευε αλλά δεν υπήρξε ποτέ αυτοσκοπός, κράτησε τις ισορροπίες καθημερινής ζωής και δημιουργικού οίστρου με εκπληκτικό τρόπο.Κατάφερε σε μεγάλη ηλικία να πάρει πτυχίο Φιλοσοφίας ενώ παράτησε το σχολείο από τα 16.

Μπορείς να γράφεις πολλά γύρω από αυτήν την ταινία αλλά απλά θα φλυαρήσεις και θα’ναι άδικο και άσκοπο,το σίγουρο είναι πως μπορείς να υποκλιθείς στη φροντίδα με την οποία προσεγγίζει το θέμα του ένας έμπειρος από μουσικά ντοκυμαντέρς σκηνοθέτης ο οποίος είναι ταυτόχρονα και μουσικός δημοσιογράφος.Θα βγείς με ένα θριαμβευτικό χαμόγελο απο την αίθουσα γιατί δυο τέχνες που λατρεύεις και σε αγάπησαν κι αυτές, ο κινηματογράφος και η μουσική, σου έκαναν εξαιρετική παρέα για άλλη μια φορά.Με οραματιστές και για να χρησιμοποιήσω και το πιο λαϊκό με “μερακλήδες” σαν τον Μπεντζελούλ  η μουσική δεν πρόκειται να χαθεί μη σας πω πως μπορεί να πορώσει ευχάριστα κάποιους “άρρωστους” σαν την αφεντιά μου που ζουν κι αναπνέουν για να βρίσκουν κάποιους Sugarman αυτού του κόσμου.

 

Καλή Διασκέδαση

Υ.Γ : Κι επειδή είμαι και στις καλές μου…29 βραβεία ανάμεσα σε αυτά και το Όσκαρ καλύτερου ντοκυμαντέρ

 

 

Read Full Post »