Feeds:
Posts
Comments

Archive for December 12th, 2013

O_chionanthropos_-_jo_nesbo11

Jo Nesbo : Ο Χιονάνθρωπος

Εκδόσεις : Μεταίχμιο

Μετάφραση : Γωγώ Αρβανίτη

Η Σάρα κάθισε στο τιμόνι.Το ραδιόφωνο ήταν βουβό και μέσα στο αυτοκίνητο έκανε παγωνιά.Το κλειδί ήταν πάνω στο κάθισμα του συνοδηγού.Στράφηκε προς το πίσω κάθισμα.Ο γιός της ήταν κατάχλωμος και το κάτω χείλος του έτρεμε.

“Συμβαίνει κάτι?” τον ρώτησε

“Ναι” είπε το παιδί. “Τον είδα”

Η φωνή του είχε μια ψιλή στριγκή νότα τρόμου που η Σάρα δεν θυμόταν να την είχε ξανακούσει από τότε που ήταν μικρό αγόρι και , στριμογμένο αναμεσά τους στον καναπέ, μπροστά την τηλεόραση , σκέπαζε τα μάτια του για να μην βλέπει.Τώρα η φωνή του άλλαζε ,είχε κόψει πια την αγκαλίτσα για καληνύχτα, είχε αρχίσει να ενδιαφέρεται για μηχανές αυτοκινήτων και για κορίτσια.Μια μέρα θα έμπαινε σε ένα αυτοκ΄νητο με ένα απο αυτά τα κορίτσια και θα την εγκατέλειπε και αυτός.

“Τι εννοείς”? τον ρώτησε στρίβοντας το κλειδί στην μίζα

“Τον χιονάνθρωπο…”

Η μηχανή δεν πήρε μπροστά.Την έπιασε πανικός,χωρίς λόγο.Τι ακριβώς φοβόταν δεν ήξερε.Κοίταξε τρομαγμένη πέρα από το παρμπρίζ στρίβοντας ξανά το κλειδί.Μήπως είχε πέσει η μπαταρία?

“Και πως ήταν αυτός ο χιονάνθρωπος?” ρώτησε πατώντας τέρμα το γκάζι και στρίβοντας ξανά το κλειδί με τέτοια απελπισμένη βιασύνη που κόντεψε να το σπάσει.Ο γιος της απάντησε κάτι,αλλά τα λόγια του πνίγηκαν απο το μουγκρητό της μηχανής που πήρε επιτέλους μπροστά.

…………………..

Το αγόρι είπε ξανά κάτι και η Σάρα έριξε μια ματιά στον εσωτερικό καθρέφτη.

“Τι είπες?” ρώτησε με δυνατή φωνή

Ο γιός της το επανέλαβε,αλλά και πάλι δεν μπόρεσε να ακούσει.Χαμήλωσε το ραδιόφωνο ενώ έστριβε προς τον κεντρικό δρόμο και το ποτάμι, που διέσχιζαν το χιονισμένο τοπίο σαν δυο παράλληλες πένθιμες κορδέλες. Τινάχτηκε τρομαγμένη όταν κατάλαβε ότι το παιδί είχε σκύψει ανάμεσα στις δυό μπροστινές θέσεις.Η φωνή του έφτασε στ’αυτιά της σαν ξερό θρόισμα.Σαν να ήταν πολύ σημαντικό να μην τους ακούσει κανένας άλλος

“Θα πεθάνουμε”

Το σκανδιναβικό μυθιστόρημα γνωρίζει μέρες δόξας τα 10 τελευταία χρόνια. Ο Στίγκ Λάρσον με την περίφημη τριλογία του “κοριτσιού” έκανε την αρχή. Οι εκδοτικοί οίκοι στην υπόλοιπη Eυρώπη αλλά κυρίως στις ΗΠΑ ανακάλυψαν αυτή τη νέα σχολή και ταυτόχρονα μια φλέβα χρυσού αφού όπως φαίνεται η παγωμένη σκανδιναβική ατμόσφαιρα έχει απήχηση.

Δεν ξέρω αν ο Nesbo είναι ο νέος Λάρσον το σίγουρο όμως είναι πως καταφέρνει να είναι εθιστικός.Ο ηρωάς του ο επιθεωρητής Χάρρυ Χόλε της αστυνομίας του Όσλο δεν είναι ιδιαίτερα “ποιητικός”, “μπερδεμένος”, “διχασμένος” όπως άλλοι ήρωες της αστυνομικής λογοτεχνίας αλλά έχει κι αυτός τα προβληματά του για να τραβήξει και το ενδιαφέρον του κοινού.Ο κατά συρροήν δολοφόνος που καλείται να ανακαλύψει διαλέγει για θύματα του παντρεμένες γυναίκες με λίγο “αμαρτωλό” βίο. Πάντα κοντά στο σημείο του εγκλήματος ένας χιονάνθρωπος, όταν βρεθεί αυτός ο χιονάνθρωπος λοιπόν άλλη μια ζωή έχει χαθεί.

Η σχέση του Χόλε με την πρώην συντροφό του αλλά και με τη γοητευτική συνεργατιδά του η οποία φαίνεται επίσης πως κρύβει  ένα μυστικό έρχονται να προσθέσουν κι άλλο ενδιαφέρον στην ούτως η άλλως καλογραμμένη αυτή ιστορία.Οι χαρακτήρες του βιβλίου δεν έχουν και τόσο βάθος βέβαια αλλά ο Nesbo καταφέρνει να ξεπεράσει αυτό το “εμπόδιο” με την εξέλιξη της υπόθεσης.Αγωνία, ανατροπές, ένταση σε ικανοποιητικές δόσεις που μπορεί να μην φτάνουν το επίπεδο άλλων μαιτρ του είδους αλλά σίγουρα όσοι αγαπούν το αστυνομικό μυθιστόρημα θα περάσουν καλά και μάλλον όπως και ο γράφων θα ξανα-ασχοληθούν με τον επιθεωρητή Χόλε.

Read Full Post »