ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΠΟΛΛΑ ΤΑ ΛΕΦΤΑ ΑΡΗ

Γεια σας Αδέλφια

Το να κατηγορήσει κανείς τον Αλαφούζο για αδιαφορία απέναντι στην ομάδα που διοικεί εκτός από άστοχο είναι και άδικο. Μπορείς να τον κατηγορήσεις για άλλα πράγματα κυρίως γι’αυτά που αφορούν το επικοινωνιακό κομμάτι του Παναθηναϊκού. Η προσφυγή στο ΚΑΣ για αποκλεισμό του Ολυμπιακού από το Τσάμπιονς Λήγκ ήταν χαμένη υπόθεση εξ’αρχής διότι τα στοιχεία ήταν ανύπαρκτα,έπρεπε όμως να πουληθεί Παναθηναϊκοφροσύνη για να καλυφθεί η δυσκολία να γίνουν καλές μεταγραφές. Όλοι θέλουν ένα καθαρό πρωτάθλημα (…λέμε και μια μαλακία να περάσει η ώρα)αλλά με τα τουίτερ και τις εκπομπές σε στυλ Δίκη δουλειά δε γίνεται,και το κακό είναι πως όλο αυτό το πανηγύρι για δικαιοσύνη έχει ή καλύτερα είχε αποπροσανατολίσει μεγάλη μερίδα του κόσμου από το να δει τις κάτι παραπάνω από χτυπητές αδυναμίες της ομάδας.

Ο αποκλεισμός του τριφυλλιού από τους ομίλους του Γιουρόπα Λιγκ είναι ξεφτίλα και να μην ακούγεται βαριά η λέξη στα αυτιά κάποιων.Επίσης η συνεχής μνημοθεραπεία γύρω από τον τελικό του Γουέμπλεϊ το 71 και το γκολ του Βαζέχα στο Άμστερνταμ αρχίζει να αγγίζει τα όρια της θλίψης.Όχι δεν ξεχνάς την ιστορία σου και ειδικά αν είσαι Παναθηναϊκός που έχεις να θυμηθείς πολλά από Ευρώπη,αλλά όταν το παρελθόν δεν γίνεται μοχλός για να βάλεις μπροστά κάτι καινούργιο τότε θα έχουν περάσει τα χρόνια και τη μνήμη θα αρχίσει να αντικαθιστά η θλίψη και το “πως ήμασταν και πως γίναμε”.

Δεν αναλύω το ματς,το κάνουν άλλοι καλύτερα από μένα.Εγώ αυτό που είδα ήταν αρκετούς παίκτες του Παναθηναϊκου να μη μπορούν να κάνουν μια λογική ενέργεια μέσα στο γήπεδο, διότι π.χ το να προσπαθείς να τροφοδοτήσεις το κέντρο με μια “ότι να’ναναι” κεφαλιά από την άμυνα είναι ποδόσφαιρο παραλίας ,ή το έχω τη μπάλα και της συμπεριφέρομαι σα να είναι ζάρι όπερ σημαίνει κάνω σέντρα από εκεί που είμαι κι αν μου κάτσει έχει καλώς δε σε αποκλείει μόνο από την Ευρώπη αλλά και από 5χ5 φιλικό παρέας.

Πιθανόν αν κάποια από τις πράσινες ευκαιρίες είχε γίνει γκολ και η ομάδα είχε μπει στους ομίλους σήμερα πολλοί να μιλούσαν για Ευρω-ΠΑΟ και επιστροφές.Ωστόσο το νόημα θα είχε χαθεί και πάλι από το δάσος θα μας έμενε μόνο το δέντρο.Θα μιλούσαν και θα έγραφαν κάποιοι για επαγγελματική νίκη-λες και υπάρχει και ερασιτεχνική- και τα σκουπίδια θα έμπαιναν κάτω από το χαλί.Έχει περάσει ένας μήνας από το πρώτο ματς κόντρα στη Μπριζ και ο Παναθηναϊκός όχι μόνο δεν έχει δείξει σημεία βελτίωσης αλλά μοιάζει να χειροτερεύσει κιόλας

Αν έχει ευθύνες ο Αναστασίου; Ασφαλώς όμως οι ευθύνες του σταματούν στο όταν ένας ποδοσφαιριστής πάνω από 20 χρονών δεν μπορεί να κάνει κοντρόλ χωρίς να μπερδευτεί ή να διώχνει όπως όπως τη μπάλα απο το κέντρο όταν δύο συμπαικτες του είναι αμαρκάριστοι.Μια ομάδα η οποία ξεκινά να παίζει καλό ποδόσφαιρο μεσούσης της αγωνιστικής περιόδου αποτελεί πρόβλημα κι εκεί υπάρχει σαφέστατη ευθύνη του προπονητή, έγινε τη πρώτη χρονιά,όταν οι πράσινοι πήραν και το Κύπελο,έγινε όμως και τη δεύτερη.Η τρίτη χρονιά έχουμε δει πως ξεκίνησε.

Είχε γράψει πριν λίγες μέρες πως η διοίκηση πρέπει να μιλήσει ανοικτά στο κόσμο για το μέλλον της ομάδας. Η καθαρή εξήγηση ότι λεφτά δεν υπάρχουν άρα θα είμαστε στη δίαιτα μέχρι να βρεθεί ο επένδυτης σωτήρας δεν ακούγεται ευχάριστα αλλά είναι δείγμα ειλικρίνειας.Το να περιμένεις να τιμωρηθεί ο Ολυμπιακός για να γλιτώσεις από τον βασικό αντίπαλο (αν και φέτος οι αντίπαλοι πλήθυναν) σε μικραίνει σαν ομάδα.Ο Αλαφούζος σίγουρα πρέπει να βρεί ή συμπαίκτη η επενδυτή, με την παρούσα οικονομική κατάσταση ο Παναθηναϊκός δε μπορεί να περιμένει πολλά,επαναλαμβάνω μπορεί μετά από λίγους μήνες να ξαναδείς καλή ομάδα αλλά το πουλάκι μάλλον θα έχει πετάξει οπότε δώρον άδωρον.

Επίσης υπάρχουν και οι γνωστοί ορθολογιστές πράσινοι δημοσιογράφοι που θεωρούν ότι ο Αλαφούζος δε πρέπει να πουλήσει γιατί εκείνος μπήκε μπροστά στα δύσκολα, αν τους ικανοποιεί αυτό που βλέπουν πάω πάσο.Υπάρχουν και οι ορθολογιστές της άλλης πλευράς που νοσταλγουν Βγενόπουλο (πολύ λίγοι όμως),εντάξει αυτοί εκτός από ύποπτοι είναι και αστείοι,το πως βρέθηκε καταχρεωμένος ο ΠΑΟ και κατέληξε να ακολουθείται η τωρινή οικονομική πολιτική δε τους θυμίζει τίποτα.

Αυτός ο Παναθηναϊκός θέλει λεφτά,αρκετά λεφτά, μόνο έτσι θα προχωρήσει.Το πως θα μπουν τα λεφτά το έγραψα παραπάνω,το ποιός έχει διάθεση να βάλει λεφτά στο έκτρωμα που λέγεται ελληνικό ποδόσφαιρο είναι κι αυτό επίσης ένα ζήτημα.Ο Αναστασίου αν είχε στα χέρια του καμιά εικοσαριά μύρια να διαχειριστεί ίσως σήμερα να μην ήταν στο πεδίο βολής υποθέσεις κάνουμε απλώς θεωρώ ότι είναι καλό να μοιράζονται οι ευθύνες.

Να’στε Καλά

Χάρηκα

Μπλαουγκρίνιας

Read Full Post »

Ο ΠΑΝ(ΜΝ)Ι(Μ)ΩΝΙΟΣ ΔΕΝ ΘΑ ΠΕΡΑΣΕΙ

Γεια σας Αδέλφια

Για το σημερινό κείμενο είχα σκεφτεί αρχικά σαν θέμα τις κοινωνικοπολιτικές εξελίξεις όπως τις αντιλαμβάνομαι και σαν επιδόρπιο σκόπευα να δώσω και μερικές απαντήσεις οι οποίες διαπίστωσα πως εκφράζουν απόλυτα και το άλλο μέλος αυτού του μπλογκ,τον ιδρυτή δηλαδή,ίσως λοιπόν ακολουθήσει μια καταχώρηση από κοινού; Ποιός ξέρει

Οπότε μένω στο ποδόσφαιρο

Λίγα πράγματα είδα από την πρώτη αγωνιστική και κριτική δεν γίνεται μόνο με φάσεις.Ξεκινάω με τον Πανιώνιο που δεν με απογοήτευσε γιατί έχασε αλλά γιατί κατέβηκε σαν κακομοίρης που εκλιπαρεί για όχι πολύ αυστηρή ποινή.Τη νοοτροπία “καθόμαστε πίσω για να εισπράξουμε όσα λιγότερα μπορούμε” δεν την κατάλαβα ποτέ.Τι διαφορά έχει να χάσεις 3-0 με το κεφάλι στην άμμο από το νά χάσεις 5-1 αλλά να βγείς τσαμπουκαλεμένα μπροστά και να κάνεις ότι μπορείς.Δεν έχω τρελλές απαιτήσεις από τον Ιστορικό,τον αγαπάω γι’αυτό που είναι και δεν υπήρξα ποτέ φίλαθλος του καναπέ κι ας πάτησα τα 44. Τα τελευταία χρόνια μόνο χάνω κάποια εντός έδρας ματς γιατί ζω και εργάζομαι στο Άργος.Το παιχνίδι με τον Ολυμπιακό το είδα σε μέρος γεμάτο από ερυθρόλευκους φιλάθλους που περίμεναν ένα εύκολο βράδυ το οποίο τελικά και ήρθε όχι γιατί ο Ολυμπιακός μάγεψε στο χορτάρι αλλά γιατί ο Πανιώνιος εννοεί να παίζει αδικαιολόγητα φοβισμένα. Ο Πούσκας όταν ηταν κάποτε προπονητής στον Παναθηναϊκό είχε δεχτεί την εξής ερώτηση ¨φοβάστε το ματς με τον Ερυθρό Αστέρα;” και η αφοπλιστική απάντηση του Ούγγρου “Συνταγματάρχη” ήταν “να φοβηθώ γιατί,το πολύ πολύ να χάσουμε”, φράση κλειδί κατά τη γνώμη μου για το πως πρέπει να προσεγγίζει κανείς ειδικά τα ομαδικά αθλήματα.

Ξέρω ότι θα υπάρχουν ενστάσεις γι’αυτά που λέω και ξέρω πως υπάρχει και ο αντίλογος του “αν βγαίναμε μπροστά θα τρώγαμε δέκα”,λυπάμαι αλλά από αυτόν τον Ολυμπιακό δεν θα τρώγαμε όχι δέκα μη σας πω πως αμφιβάλλω αν θα τρώγαμε και τα τρία που εισπράξαμε με κατεβασμένα τα χέρια.Ο Πανιώνιος μπορούσε να πετύχει γκολ,ναι θα έχανε αλλά θα έχανε παλικαρίσια όπως πρέπει να χάνει,όπως το απαιτεί η τεράστια ιστορία του.Δε μπορείς να συγκριθείς με τους Πειραιώτες υπάρχει τεράστια οικονομική διαφορά,και διαφορά στο έμψυχο δυναμικό αλλά γαμώ το κερατό μου πάλεψε και ρίσκαρε τώρα που ακόμα δεν έχει βρει σαν ομάδα τα πατήματά της.

Και αυτή η χρονιά αναμένεται δύσκολη για μας,υπάρχουν άνθρωποι που παλεύουν με νύχια και με δόντια ώστε ο Πανιώνιος να μείνει όρθιος και να κάνει ότι καλύτερο μπορεί και υπάρχουν και οι γνωστοί τσάτσοι οι οποίοι προσπαθούν να πετύχουν ένα είδος μνημονίου για την ομάδα ώστε να βρούμε τον δικό μας ποδοσφαιρικό Σόϊμπλε που με την “αλληλεγγύη” και την “αγάπη” του δε θα μας αφήσει να πεσουμε αν κινδυνεύσουμε…ωραία πράγματα δηλαδή

Αυτοί οι τσάτσοι υπάρχουν καιρό στην ομάδα,είναι εκείνοι που πάντα έψαχναν το άρμα πίσω από το οποίο- σύμφωνα με την αντίληψή τους- ο Πανιώνιος έπρεπε να δεθεί .Ενοχλώ σίγουρα ορισμένους αλλά το χαίρομαι, η αλήθεια είναι πικρή βλέπετε και ας μην κρυβόμαστε,αν ο Πανιώνιος αποτελούσε παράρτημα αυτοί οι κάποιοι θα ήταν ευτυχισμένοι, με λίγα λόγια μας θέλουν Παν(μν)ι(μ)ώνιο.Δε θα τους κάνουμε τη χάρη, η κυανέρυθρη ιστορία δεν έχει γραφτεί με υποταγές και τσατσιλίκια.

Ξέρω τώρα κάποιοι ίσως γελούν και χλευάζουν αυτά που γράφω αλλά καλό θα ήταν να δουν και λίγο τις δικές τους ομάδες και ειδικά οι φίλοι των μεγάλων συλλόγων διότι από αλισβερίσια ,τσατσιλίκια,και αχαχούχα παιχνίδια δεν έχουμε δει και λίγα από τη πλευρά τους.Το τσατσιλίκι και ο ραγιαδισμός που επιθυμούν τα παραπάνω λεβεντόπαιδα από τον Πανιώνιο έχει ξεκινήσει από το χώρο της δημοσιογραφίας (ονόματα φυσικά δε μπορώ να γράψω,όσοι φίλοι ΄Πανιώνιοι έχετε διαβάσει άρθρα ή ακούτε μερικές φωνές της Πλατείας καταλαβαίνετε τι εννοώ) και καταλήγει και σε vip φιλάθλους

Μπορώ να γράψω κι άλλα αλλά λέω να περιμένω πρώτα.Τα τραύματα που άφησαν οι ουκ ολίγοι τυχάρπαστοι που περασαν από την διοίκηση του συλλόγου αιμοραγούν δυστυχώς ακόμα,παρ’όλα αυτά ο περισσότερος κόσμος την λατρεύει την ομάδα και θα είναι κοντά της αυτό τουλάχιστον μου δίνει λίγη αισιοδοξία,για άλλη μία χρονιά δίνουμε δύσκολη μάχη,για άλλη μία χρονιά καλούμαστε να επιβιώσουμε σε ένα περιβάλλον που θεωρείται αναξιόπιστο και διεφθαρμένο και στο οποίο κανένας δεν φαίνεται να τιμωρείται.Όλοι αυτοί οι αλήτες και οι τυχοδιώκτες που γελούν και μας κοροϊδευουν μπροστά στη μούρη μας,κι εμείς δυστυχώς τους κοιτάμε, θα θελήσουν να κάνουν την ομάδα μας μέρος αυτού του συστήματος,θέλετε να το πω παράρτημα,θέλετε να το πω σύμμαχο…τι σημασία έχει.

Όχι ρε, ο Πανιώνιος πρέπει να πάει κόντρα σε κάθε κατεστημένο και σε κάθε “οργάνωση” και σε κάθε “στρατόπεδο”. Να παλεψει για την υγεία του αθλήματος και να συνεισφέρει στο ξεβρωμισμά του, άντε γιατί κουράστηκα με τις κάθε είδους μαλακίες “οι τάδε είναι φίλοι μας και θα μας δώσουν παίκτες”.

Όσο για τον διαιτητή του αγώνα με τον Ολυμπιακό,ασφαλώς και το γκόλ του Φορτούνη προήλθε από χέρι απλώς δεν είναι φάση σφαξίματος, έχουμε δει πολύ χειρότερα.

Μπορεί να κάνω λάθος για τον Τζεμπούρ αλλά αν στην ΑΕΚ θέλουν νέο ξεκίνημα και ανταγωνιστική ομάδα ο Αλγερινός (λόγω χαρακτήρα) δεν είναι η καλύτερη επιλογή,ήδη οι κιτρινόμαυροι φίλαθλοι έχουν εκφράσει τις επιφυλάξεις τους.

Στη Θεσσαλονίκη ο βαρδάρης κάποιους τους έχει πειράξει, τη μία μέρα γράφουν ότι ο ΠΑΟΚ έχει ομαδάρα και πάει για πρωτάθλημα και αρκεί μια ισοπαλία για να αρχίσουν να γράφουν την επόμενη “θέλουμε μεταγραφές”.Έχω διαβάσει απίστευετες κωλοτούμπες από ορισμένους δημοσιογράφους του δικεφάλου και τελικά αυτό κάνει ζημιά στην ομάδα η οποία αυτή τη φορά δείχνει να ξεκινάει σωστά και μελετημένα αλλά βέβαια περιμένουμε να δούμε και τη συνέχεια.

Το ωραιότερο που διάβασα πριν λίγο καιρό ήταν ότι χάρη στο ευρώ οι Ελληνικές ομάδες έκαναν καλό προγραμματισμό και νοικοκύρεψαν τα ταμεία τους,ένας βέβαια μπορούσε να γράψει αυτό το μαργαριτάρι κι αφού δεν έχει ακόμα βγεί το καινούργιο βιβλίο του Νέσμπο για να το παρουσιάσει το έριξε στην οικονομική μελέτη με μεγάλη επιτυχία

Τι να του εξηγήσεις τώρα; Για τα νοικοκυρέματα της ΑΕΚ και του Άρη που έπεσαν στην ερασιτεχνική κατηγορία, για τις περιπέτειες του Ηρακλή; Για τον Παναθηναϊκο του τρεις το λάδι τρείς το ξίδι; Για την ΑΕΛ που με τόσο πολύ κόσμο βλέπει τη Σούπερ Λήγκα με το κυαλι γιατί ρήμαξε οικονομικά; Για τα Γιάννενα που παίζουν μπαλάρα αλλά λόγω οικονομικών προβλημάτων και μόνο έχασαν την Ευρώπη; Αν είναι τόσο στούρνος που δεν καταλαβαίνει ότι το οικονομικό νοικοκύρεμα είναι θέμα μυαλού και όχι νομίσματος τα λόγια περιττεύουν.Κατεστραμμένα ευρωπαπαγαλάκια παντου!

Να’στε Καλά

Χάρηκα

Μπλαουγκρίνας

Read Full Post »

Η ΨΥΧΗ ΣΤΗΝ ΑΘΗΝΑ, ΟΙ ΜΕΤΑΓΡΑΦΕΣ ΑΓΝΟΟΥΝΤΑΙ, ΤΟ ΜΕΛΛΟΝ ΚΡΥΒΕΤΑΙ

Γεια σας Αδέλφια

Μετά Χριστόν προφήτης δεν ήμουν ποτέ και δηλώνω πως αν και θεωρούσα πιθανό τον αποκλεισμό του Παναθηναϊκού δεν τον φαντάστηκα να έρχεται με τέτοιο τρόπο. Πιθανή θεωρούσα και την προκρισή του και η εικόνα του πρώτου ημιχρόνου συνηγόρησε σ’αυτή μου την πίστη.

“Το έργο δεν τελειώνει αν δεν τραγουδήσει η χοντρή” και δυστυχώς στο δεύτερο ημίχρονο η “χοντρή” έκανε και encore. Πέρα από το βαρύ 3-0 πέρα από τις όποιες αδυναμίες, πέρα από τις όποιες κατώτερες των προσδοκιών εμφανίσεις παικτών  ο Παναθηναϊκός με προβλημάτισε για έναν βασικό λόγο, που στην ευχή είχε αφήσει τη νοοτροπία του νικητή που είχε στο πρώτο παιχνίδι, και τότε πρώτος είχε δεχθεί γκολ κι έπαιζε και με δέκα παίκτες.

Αν κάποια από τις ευκαιρίες του τριφυλλιού είχε μετατραπεί σε γκολ ίσως σήμερα να μιλάγαμε για άλλο ματς και στο πρώτο ημίχρονο τις εντυπώσεις τις είχαν κερδίσει οι πράσινοι. Στο δεύτερο με το που μπαίνει το πρώτο γκολ των Βέλγων ο ΠΑΟ εξαφανίζεται και κάνει ένα εκπληκτικά κακό παιχνίδι….

Δε μπορώ να εξηγήσω το γιατί, το μόνο που μπορώ να υποθέσω είναι πως έπεσε το ηθικό των ποδοσφαιριστών, αλλά κι αυτή ακόμα η δικαιολογία είναι άθλια.Οι πιτσιρικάδες του έχουν αποκτήσει παιχνίδια και η ομάδα δεν στερείται και πεπειραμένων ποδοσφαιριστών.Είναι απαράδεκτο όταν τρώς ένα γκολ στις αρχές του β ημιχρόνου κι όταν δίνεις ματς ζωής και θανάτου παίζοντας σε αυτό σχεδόν όλη την οικονομική χρονιά σου να πέφτεις σαν τραπουλόπυργος.

Αυτή τη φορά οι αλλάγές του Αναστασίου δεν έπιασαν αλλά εδώ που τα λέμε δεν έπιασαν ούτε και τα ατού του. Η ομάδα είχε στηθεί καλά και ο τσαμπουκάς για τη νίκη των πρώτων 45 λεπτών άλλα προμήνυε.Δε ξέρω τι ποσοστό ευθύνης μπορεί να έχει ο προπονητής στη χθεσινή ψυχολογική κατάπτωση αλλά τόσο η διοίκηση όσο και το υπόλοιπο επιτελείο πρέπει να προβληματιστούν για αρκετά πράγματα και να μιλήσουν τίμια στο κόσμο.

Το έργο με τον καλό Παναθηναϊκό του β γύρου που μαζεύει τους περισσότερους βαθμούς απ’όλους τους άλλους δεν είναι πια ελκυστικό για κανέναν οπαδό.Δε νομίζω πως θα ικανοποιηθούν οι φίλαθλοι μόνο με νίκες στα ντέρμπυ ή πρωτιές στα πλαίη οφς αλλά τις κούπες να τις παίρνει άλλος και το Τσάμπιονς Ληγκ να τελειώνει από τις αρχές Αυγούστου.

Όχι το Γιουρόπα Λιγκ δεν είναι καθόλου λίγο και μια καλή πορεία θα ήταν πολύ θετική για το Ελληνικό ποδόσφαιρο αλλά εδώ τίθεται το άλλο ερώτημα “μπορεί αυτός ο Παναθηναϊκος να κάνει το κάτι παραπάνω στο Γιουρόπα;” Θα πει κανείς πως η ομάδα θα πάρει μπρός, ναι αλλά πότε; Τα τελευταία χρόνια οι πράσινοι ξεκινούν την αντεπίθεση πολύ αργά! Και τέλος πάντων αυτό που ανησυχεί τους πάντες σχεδόν είναι το τι πρέπει να περιμένει κανείς από τις φετινές μεταγραφές διότι η πρώτη εικόνα δεν είναι καλή, σύμφωνοι όχι βιαστικά συμπεράσματα αλλά κάτι καλύτερο περιμέναμε.

O Bέμερ για παράδειγμα, κανένας δεν περίμενε να είναι πρώτο όνομα αλλά οι εμφανίσεις του δείχνουν παίκτη εντελώς εκτός κλίματος ο οποίος περνάει και περίοδο ντεφορμαρίσματος, παίζει σαν ανόρεκτος και κακοδιάθετος.Ο Εσιέν ήταν ένα ρίσκο το οποίο στη φάση που είναι τώρα ο ΠΑΟ και με το πρόσφατο ιστορικό του παίκτη ήταν μεγάλο. Ο Λούντ μάλλον θα θέλει ακόμα δουλειά ενώ ο Σάντσεθ ξεκίνησε με μια ανόητη αποβολή.

Είναι περιττό να πούμε πως σε παλαιότερες εποχές κάποιοι από τους τωρινούς ενδεκαδάτους δε θα έβλεπαν καν 18άδα, είναι επίσης περιττό να πούμε πως πρέπει να γίνουν υπερβάσεις όσον αφορά το έμψυχο δυναμικό αν η ομάδα θέλει να πάει λίγο παραπάνω.Ο αντίλογος στο τελευταίο είναι “αν περνούσαμε την Μπριζ με τα 7 εκατομμύρια που θα παίρναμε θα γινόταν και η υπέρβαση”, ο δικός μου αντίλογος είναι πως στην κατάσταση που είσαι για να περάσεις τη Μπριζ θέλεις υπέρβαση.

Η μόνη ελπίδα του Παναθηναϊκού, όπως είναι τώρα τα δεδομένα, είναι η κατάκτηση του τίτλου αν κι αυτό δεν είναι σίγουρο πως θα εξασφαλίσει την απ’ευθείας πρόκριση στους ομίλους του Τσάμπιονς Λίγκ με τη κατρακύλα της Ελλάδας στη βαθμολογία της ΟΥΕΦΑ. Η διοίκηση όπως έγραψα και παραπάνω πρέπει να μιλήσει ανοιχτά στον κόσμο ή να τους δώσει υπόσχεση για ενίσχυση και για καλύτερο μέλλον (μέσα σε αυτό το μέλλον και η κατάκτηση του πρωταθλήματος) ή με ωμή ειλικρίνεια να τους πει πως δεν υπάρχει σάλιο για υπέρβαση, απογοητευτικό μεν αλλά δε δημιουργούνται και τσάμπα προσδοκίες δε.

Οι “δέκα Αμπράμοβιτς” άφησαν τέτοια τρύπα στην ομάδα που λίγο έλειψε να έχει την τύχη της ΑΕΚ, σίγουρα έγινε ένα μικρό θαύμα με τη δημιουργία ενός καλού συνόλου που πριν δύο χρόνια πήρε το κύπελλο και σταθερά βγαίνει πρώτο στα πλαίη οφς, αλλά είπαμε τα παραπάνω κούρασαν. Όταν είσαι Παναθηναϊκός θες τίτλους και με το “τρείς το λάδι τρείς το ξίδι” τίτλοι συνήθως δεν έρχονται. Περιμένουμε να δούμε διότι τα επικοινωνιακά παρτάκια με δηλώσεις κατά της διαιτησίας και της όποιας παράγκας δεν παρηγορούν και πολλούς.

Οι πράσινοι οπαδοί δεν θέλουν αξιοπρεπή ομάδα τώρα πια, το χρέος τους στον τομέα υπομονής το έκαναν, μετά από 3 χρόνια θέλουν μεγάλη ομάδα! Το μπαλάκι στη διοίκηση

Να’στε Καλά

Χάρηκα

Μπλαουγκρίνιας

Read Full Post »

ΤΟ ΛΑΘΟΣ ΜΑΤΣ ΜΕ ΣΩΣΤΗ ΝΟΟΤΡΟΠΙΑ

Γεια σας Αδέλφια

Τα τελευταία χρόνια δεν έχω προσπαθήσει να δω ποτέ δύο ματς ταυτόχρονα διότι τελικά είναι σα να μη βλέπεις κανένα. Ατρόμητος και ΠΑΟΚ έπαιζαν χθες την ίδια ώρα, ίσως στα χαρτιά πιο ενδιαφέρον έμοιαζε το ματς του Ατρομήτου, ήταν και εκτός έδρας αλλά τελικά σαν Έλληνας κλασσικός χαζοφίλαθλος παρασύρθηκα από το όνομα του ΠΑΟΚ και προτίμησα το παιχνίδι της Τούμπας.

Στο ημίχρονο όταν έμαθα πως ο Ατρόμητος κέρδιζε με 2-0 και με ωραία μπάλα,βλαστήμησα αλλά μετά σκέφτηκα να παραμείνω στον ΠΑΟΚ μήπως και δω κάτι καλύτερο κι ας αφήσω την Ατρομητάρα στην ησυχία της εδώ που τα λέμε φοβήθηκα μην της φέρω και γρουσουζιά.Το πρώτο ημίχρονο στη Τούμπα ήταν στη καλύτερη περίπτωση βαρετό αλλά υπάρχουν σοβαρές δικαιολογίες γι’αυτό. Πρώτον η αφόρητη ζέστη, όταν κάνεις μια επίπονη δουλειά-και το επαγγελματικό ποδόσφαιρο ανήκει σε αυτή την κατηγορία- και δουλεύεις κάτω από τέτοιες συνθήκες θα’ρθει η ώρα που θα δυσανασχετήσεις οπότε πρώτα θα σε προδώσει το μυαλό και θα ακολουθήσει η σαρξ. Δεύτερον ο ΠΑΟΚ έμεινε με 10 παίκτες από πάρα πολύ νωρίς οπότε λογικά και τα όποια πλάνα για καλό θέαμα να υπήρχαν έδωσαν τη θέση τους στο θετικό αποτέλεσμα και σωστά.

Ο καλύτερος παίκτης του δικεφάλου ήταν ο Λούκας αλλά ο Λούκας φεύγει, όμως του αξίζει ένα χειροκρότημα γιατί δεν παίζει σαν βιαριεστημένη γεροντοκόρη παρά την απόφασή του και δείχνει απίστευτο φιλότιμο τιμώντας την βαριά φανέλα που φοράει, μπράβο του! Όπως και στο παιχνίδι του Παναθηναϊκου έτσι και στο ματς του ΠΑΟΚ μέτρησε πολύ το πάθος. Οι ασπρόμαυροι είχαν τσαμπουκά, είχαν διάθεση να δείξουν ποιός ήταν το αφεντικό και έκαναν ότι μπορούσαν. Ας μη ξεχνάμε ότι δεν έχουν ενισχυθεί (δε θα ασχοληθώ ακόμα με αυτό), δεν έχουν ξεκουραστεί αρκετά και σύμφωνα με το μαλακισμένο πρόγραμμα της UEFA κάποιων ομάδων οι παίκτες δεν προλαβαίνουν να αποφορτιστούν από το πρωτάθλημα της χώρας τους και ξεκινούν προετοιμασία για τις Ευρωπαϊκες υποχρεώσεις, έγκλημα…αλλά ποιός ακούει. Τέλος πάντων, πίσω στο παιχνίδι, ο Τούντορ δεν ξέρω τι θα δείξει στο μέλλον αυτό που έχει δείξει μέχρι τώρα πάντως είναι ότι δουλεύει, δε φοβάται να πάρει ρίσκα προκειμένου να έχει μια ομάδα απαλλαγμένη από παίκτες που απλώς πιάνουν θέσεις, άρα θα πάρει και κάποια κεφάλια, έχει κάποιο πλάνο στο μυαλό του και αν μη τι άλλο με το ξεκαθάρισμα θέτει τις βάσεις για μια νέα αρχή.

Το συμπέρασμα βέβαια παραμένει το ίδιο, κανένας προπονητής δεν μπορεί να πετύχει τους στόχους του χωρίς το έμψυχο δυναμικό που έχει στο μυαλό του κι εκεί μπαίνει το ρευστόν.Είχα γράψει πριν καιρό πως το ζήτημα είναι τι είδους ομάδα θέλει να έχει την φετινή χρονιά ο ΠΑΟΚ, η συνέντευξη τύπου του Σαββίδη μου άφησε ερωτηματικά και κάπου δεν με κάλυψε (αλλά κι αυτό προσεχώς), ο χρόνος συνεχίζει να κυλάει και αν τελικά περάσει ο δικέφαλος στην επόμενη φάση (που είναι και το απολύτως φυσιολογικό) θα χρειαστεί ενίσχυση και η ενίσχυση θα θέλει το χρόνο προσαρμογής της.

Για να κλείσω με τον Τούντορ συμπληρώνω πως αυτό το ασταμάτητο πέρα δώθε μπροστά στο πάγκο, οι χειρονομίες , οι φωνές, οι απογοητεύσεις όταν στραβώνει κάτι, μου δείχνουν έναν τεχνικό γεμάτο όρεξη που ακόμα παραμένει ποδοσφαιριστής κι αυτό στο μέλλον μπορεί να λειτουργήσει πολύ υπέρ του.

KORIOPOLIS II (THE JUDGEMENT DAY)

Ρε παλικάρια…κάντε μας τη χάρη με τους 85 που θα κληθούν, εντάξει μπορεί κάποιοι να δουν πως είναι η ζωή στο κελί αλλά κάντε καμμιά τίμια δουλειά, μη γράφετε πως αποδόθηκε δικαιοσύνη και πως κάτι αλλάζει, δηλαδή για τη σαπίλα του ποδοσφαίρου έφταιγαν κάτι διαιτητές, δυο τρείς επόπτες και 3-4 παράγοντες μικρομεσαίων ομάδων….”θα τραβήξω τις κοτσίδες μου ” που έλεγε και ο μακαρίτης ο Παράβας

Να’στε Καλά

Χάρηκα

Μπλαουγκρίνιας

Read Full Post »

ΟΤΑΝ ΑΡΚΕΙ Η ΨΥΧΗ

Γεια σας Αδέλφια

Το να περιμένει να δει κανείς ποδοσφαιρικό παιχνίδι υψηλού επιπέδου όταν αυτό διεξάγεται σε θερμοκρασία φούρνου και με δύο ομάδες οι οποίες στην ουσία ξεκινούν τώρα τις επίσημες αγωνιστικές τους υποχρεώσεις είναι μάλλον μάταιο. Ωστόσο η ευχάριστη έκπληξη στο χθεσινοβραδινό ματς του Παναθηναϊκού κόντρα στη Μπρίζ ήταν το πάθος που βγήκε στο χορτάρι.

Ακόμα και μόνο το πάθος αρκεί να δώσει -κάποιες φορές- ενδιαφέρον σ’έναν ποιοτικά μέτριο αγώνα.Συμπεράσματα δεν έχω βγάλει γιατί θεωρώ και άτοπο και άδικο από τόσο νωρίς να προβλέπω πορείες ομάδων ή παικτών, το χω ξαναγράψει ότι διασκεδάζω πάρα πολύ με τους απανταχού ειδικούς που από τα φιλικά κιόλας έχουν καταλάβει το ποιοί “θα βγάλουν μάτια” και το ποιοί θα “γυαλίζουν πάγκο”, θυμηθείτε τι έγραφαν πέρσι μετά τα φιλικά του Ολυμπιακού για τον Διαμαντάκο, ή τι έγραφαν κάποτε, πάλι κατά την διάρκεια των φιλικών, για τον Μπόβιο του Παναθηναϊκού.

Μόνο την άποψη σου για το συγκεκριμένο ματς μπορείς να γράψεις χωρίς να μελλοντολογείς. Ο χθεσινός Παναθηναϊκός ήταν απογοητευτικός στο πρώτο 25λεπτο, ειδικά στην άμυνα, δέχτηκε ένα γκολ παιχνιδιού αλάνας και παραλίγο να δεχτεί και άλλα δύο από αυτά που βλέπουμε σε ματς πιτσιρικάδων στα σχολικά διαλείμματα. Ήταν ανέτοιμος -πράγμα κατανοητό ως έναν βαθμό-αλλά αυτά τα λάθη δεν δικαιολογούνται. Οι Βέλγοι ήταν καλύτεροι όχι γιατί ήταν πιο έτοιμοι απλώς γιατί έπαιζαν ποδόσφαιρο κοινής λογικής, για παράδειγμα η πάσα πήγαινε για τον κοντυνότερο αμαρκάριστο παίκτη σε αντίθεση με τους πράσινους που εφάρμοσαν το “κουτουρού football” με μεγάλη επιτυχία και για να είμαι ειλικρινής δε νομίζω αυτές να ήταν οι οδηγίες του Αναστασίου.

Αφού το τριφύλλι ευχαρίστησε τη τύχη του για τον εφιάλτη της αρχής την βλαστήμησε αμέσως μετά μια και ο Μπέργκ δεν μπόρεσε να ισοφαρίσει από τη βούλα του πέναλτυ.Πάντως τα μέτρα που κέρδιζε ο Παναθηναϊκός άφηναν ελπίδες για ισοφάριση την οποία και πέτυχε τελικά ο Σουηδός. Η αψυχολόγητη ενέργεια του Σάνστεθ να κλαδέψει άγρια τον αντίπαλό του άφησε 10 πράσινους στο γήπεδο και ναι μεν η απόφαση του διαιτητή να βγάλει πρώτα κίτρινη και μετά κόκκινη δείχνει απειρία αλλά η αποβολή δεν ήταν άδικη.

Το δεύτερο ημίχρονο ήταν όλα τα λεφτά, επαναλαμβάνω όχι γιατί είδαμε θέαμα, αλλά είδαμε κυνήγι της νίκης. Οι παίκτες κατέβαλαν υπεράνθρωπες προσπάθειες μέσα σε καύσωνα για να κάνουν τον κόσμο να μη βαρεθεί, να μην απογοητευτεί και σε τελική ανάλυση να γουστάρει αυτό που βλέπει, είναι από τις φορές που η πρόθεση και η προσπάθεια μετράνε γιατί αυτά τα δύο έφεραν και το δεύτερο γκολ της νίκης. Ο Παναθηναϊκός από τότε που έχει στον πάγκο τον Γιάννη Αναστασίου έχει αποκτήσει πολύ καλή φυσική κατάσταση, αυτό τον βοήθησε και εχθές, ότι δεν έκανε το ποδοσφαιρικό μυαλό έκαναν η ψυχή και το σώμα, και βέβαια και οι αλλαγές του προπονητή.

Δε θα γράψω για φαβορί και αουτσάϊντερ, δε θα προτείνω τακτικές και είμαι κάτι παραπάνω από βέβαιος ότι ο Αναστασίου βλέπει καλύτερα απ’όλους μας τις αδυναμίες στην άμυνα.Το άσχημο για τον ΠΑΟ είναι ότι η μεταγραφή που θα έκανε την διαφορά, ο Εσιέν, δε θα μπορέσει να βοηθήσει λόγω προβλήματος στους κοιλιακούς σε ένα τόσο κρίσιμο ματς όπως η ρεβάνς στο Βέλγιο. Δε χρειάζονται όπως έγραψα και στην αρχή περισσότερες αναλύσεις, ας κρατηθεί μόνο η ψυχωμένη εμφάνιση του β ημιχρόνου για αρχή και μετά βλέπουμε.

KORIOPOLIS

“Σε καλό μας γελάσαμε κι απόψε” αυτό θα μπορούσε να είναι το συμπέρασμα από εκείνη την περίφημη υπόθεση των στημμένων αγώνων του 2011 με τον 5ψήφιο αριθμό σελίδων που περιείχαν διαλόγους ποδοσφαιρικών παραγόντων και όχι μόνο οι οποίοι διάλογοι ήρθαν στο φως χάρη στον υπερκοριό της ΕΥΠ.Τι γραφόταν και τι λεγόταν και τότε θυμάστε; “Μαχαίρι στο κόκαλο, σπάει το απόστημα, τέλος στη σαπίλα”…τελικά κανα δύο φυλακίσεις για τα μάτια του κόσμου (παντρεύεσαι φως μου) και όλοι αθώοι, και όχι μόνο αυτό αλλά το κερασάκι στην τούρτα είναι πως πάρα πολλοί από τους υπέρμαχους για την εξυγείανση του ποδοσφαίρου πανηγυρίζουν γιατί δεν τιμωρήθηκε κανένας και τελικά αποδόθηκε δικαιοσύνη. Καλά να είμαστε να μπορούμε να αλλάζουμε πλευρό, αφήστε που τώρα είναι και της μόδας όλα τα στραβά και τα ύποπτα που συμβαίνουν στην Ελλάδα να τα χρεώνουμε στον Βαρουφάκη, ας του χρεώσουμε και τις όποιες παράγκες..τσάμπα είναι.

Να’στε καλά

Χάρηκα

Μπλαουγκρίνιας

Read Full Post »

FISHERMAN’S BLUES…..ΜΕ ΤΟΝ ΗΛΙΟ ΤΑ ΒΓΑΖΩ ΜΕ ΤΟΝ ΗΛΙΟ ΤΑ ΒΑΖΩ

Γειά σας Αδέλφια

Μάταια θα περιμένετε να κάνω ανάλυση της Εθνικής Ομάδας ποδοσφαίρου από τον θρίαμβο του 2004 μέχρι την κατάντια του τώρα.Έχω κάνει κάποιες μικρές αναλύσεις στο παρελθόν αλλά υποθέτω πως από το πρωί ακούτε και διαβάζετε δεκάδες πράγματα για το χθεσινό κάζο από τα Νησιά Φερόε…η Φερόες και με τους δύο τρόπους το έχω δει γραμμένο.

Να σας πω ότι δεν στενοχωρήθηκα ιδιαίτερα για την ήττα μας και ο λόγος είναι πως με είχε κουράσει η αλαζονία τόσο κάποιων παικτών όσο και κάποιων από το χώρο του αθλητικού τύπου.Η αλήθεια είναι πως ομάδες σαν τα Νησιά Φερόε(ς) πάντα μου ήταν συμπαθείς, είναι περισσότερο ομάδες παρέες που παίζουν για να χαίρονται το παιχνίδι γνωρίζοντας εκ των προτέρων πως οι αγωνιστικές τους ικανότητες είναι περιορισμένες και σε τελική ανάλυση…παίζουν και ότι γίνει.Από την μία πλευρά λοιπόν μια ομάδα που παίζει για το καλό-όπως λέμε κι εμείς-κι από την άλλη ένα σύνολο του οποίου πολλοί από τους ποδοσφαιριστές είχαν υφάκι πλούσιου σνομπ από ελληνικές ταινίες της δεκαετίας του 60. Δε κολλάω στα τατουάζ και στα μοδάτα κουρέματα για εξώφυλλα, αυτά συμβαίνουν σχεδόν παντού και συμβαίνουν από τότε που το ποδόσφαιρο φλερτάρει με το Χόλλυγουντιανο στυλ. Το πρόβλημα, ή αν θέλετε ένα από τα προβλήματα, της Εθνικής είναι πως έχει στις τάξεις της παίκτες που έχουν πολύ μεγάλη ιδέα για τον εαυτό τους χωρίς να το έχουν αποδείξει στο χορτάρι. Όσο φταίξιμο μπορεί να ρίξει κανείς στους μετά Σάντος προπονητές άλλο τόσο μπορεί να ρίξει και σε παίκτες που μοιάζουν να έχουν ξεχάσει τι θα πει κοντρόλ και πλασέ.

Φταίξιμο επίσης μπορεί να ρίξει κανείς και στην Ομοσπονδία η οποία χρόνια βλέπει να εκτυλίσεται μπροστά στα μάτια της ένα άθλιο και συχνά ύποπτο πρωτάθλημα και κάθεται με σταυρωμένα τα χέρια.Φταίξιμο και σε διοικήσεις ομάδων οι οποίες προτίμησαν γυρολόγους ξένους ποδοσφαιριστές κι έθαψαν ταλέντα ακαδημιών που ταλέντα θα μείνουν και θα τελειώσουν τη καριέρα τους σε σχετικά νεαρή ηλικία.Φταίξιμο και σε μερίδα του τύπου που ανεβοκατεβάζει παίκτες για να γεμίζει στήλες, αβαντάρει παραγοντικές συμπεριφορές που υπήρξαν ζημιογόνες για το άθλημα και δεν αγάπησε ποτέ αληθινά ούτε το ποδόσφαιρο ούτε την Εθνική Ομάδα, αυτή η μερίδα λειτούργησε και λειτουργεί οπαδικά.

Φταίξιμο και σε μας τους φιλάθλους που θέλαμε επαναλήψεις του 2004 και μόνο επιτυχίες ενώ συμπεριφερόμασταν με αδικαιολόγητη αυστηρότητα απέναντι στην ομάδα. Δεν δείξαμε υπομονή, δεν αγκαλιάσαμε την Εθνική και δεν θίγαμε τα κακώς κείμενα, μας ενδιέφερε να βλέπουμε παίκτες από τον σύλλογο της προτίμησής μας, συχνά βγάζαμε μίσος σε ποδοσφαιριστές που δεν έκαναν καλές εμφανίσεις βαφτίζοντας τους άμπαλους, άχρηστους, γέρους ή ακόμα και κλικαδόρους. Με κουράζει αφάνταστα το επιχείρημα “αυτά συμβαίνουν και με άλλες Εθνικές ομάδες”, δεν με ενδιαφέρει εγώ κοιτάω τη δική μας Εθνική ομάδα για τις υπόλοιπες ας ασχοληθούν οι εκεί αρμόδιοι.

Πάμε στο άλλο άκρο τώρα, στο υπερβολικό χάϊδεμα και στο σταριλίκι που απολάμβαναν από τα ΜΜΕ κάποιοι από την χθεσινή ομάδα. Είναι γεγονός ότι σχέδιο για ανανέωση του Ελληνικού ποδοσφαίρου δεν υπάρχει, τουλάχιστον από τους εγχώριους υπεύθυνους, ο Σάντος έδωσε ένα πλάνο που αφορούσε τις ακαδημίες αλλά αγνοείται η τύχη του.Κανείς και φυσικά ούτε και μεγάλη μερίδα του τύπου δεν ασχολήθηκε με αυτό το πλάνο ή με το μέλλον της Εθνικής γενικότερα. Τι έκαναν λοιπόν οι ντόπιοι φωστήρες, ασχολήθηκαν με το να παρουσιάσουν σαν Μέσι, Ρονάλντο, Ρόμπεν,Τζέραρντ κάποιους από τους ποδοσφαιριστές της Εθνικής που φλέρταραν έτσι κι αλλιώς με το σταριλίκι. Σπρώξιμο του θανατά, υπερβολικά θετικές κριτικές που άγγιζαν την μυθοπλασία και πλύση εγκεφάλου. “Καλύτερη φουρνιά όλων των εποχών”, “παγκόσμια κλάση” ήταν μερικοί από αυτούς τους χαρακτηρισμούς.

Όταν το καβάλημα του καλαμιού είναι έμφυτο δε θες και πολύ για να αλλάξεις πορεία και να αποπροσανατολιστείς από τους στόχους σου, όταν δε είσαι αθλητής που έχει φιλοδοξίες το χάσιμο της αυτοσυγκέντρωσης και το χαλάρωμα στην δουλειά είναι ολέθρια λάθη. Κάποιοι από τους ποδοσφαιριστές της Εθνικής που πραγματοποίησαν πολύ καλές εμφανίσεις στο Μουντιάλ του 14 μοιάζουν εδώ και καιρό να έχουν ξεχάσει τη μπάλα,ορισμένοι από αυτούς φρόντισαν περισσότερο μια εικόνα για περιοδικά life style παρά για καλή απόδοση στο γήπεδο, ο χρόνος αποπροσανατολισμού υπήρξε πολύ μεγάλος και δυστυχώς όσο υπήρχε ακόμα καιρός για να διορθωθούν τα πράγματα κι ενώ τα καμπανάκια είχαν αρχίσει να χτυπούν τα αυτιά έκλειναν. Κανένας όμως δεν ενοχλήθηκε, υπήρχε η ψυχή του 2004 για να ρίξει στάχτη στα μάτια και φυσικά υπήρχε και η φάση των 16 του Μουντιάλ.

Υπήρξαν οι έπαινοι για την ΕΠΟ και την Σούπερ Λίγκα από την γνωστή “γραμμή κωλοτούμπα” η οποία αφού έφυγε ο Γκαγκάτσης από την προεδρία της Ομοσπονδίας αποφάσισε να υμνήσει το έργο που πρόσφερε ενώ όσο ήταν εκεί “κατάπτυστο” τον ανέβαζε “κατάπτυστο” τον κατέβαζε. Ξαφνικά η ίδια γραμμή αγάπησε το Σαρρή και τους παρατρεχάμενους, κι έβγαλε τα μαχαίρια στον Κοντονή για να μην πειράξει το αυτοδιοίκητο της τόσο πετυχημένης ΕΠΟ και χαθεί όλος αυτός ο κόπος που έφτασε την Εθνική Ομάδα τόσο ψηλά….πιθανόν η “γραμμή κωλοτούμπα” ρίξει τις ευθύνες στον Κοντονή και για το χθεσινό κάζο.

Η ΕΠΟ νοσούσε χρόνια, νοσούσε και επί Γκαγκάτση και επί Σαρρή νοσεί και επί Γκιρτζίκη, μαζί της συνεπώς νοσεί και το Ελληνικό ποδόσφαιρο και κάτι που είναι άρρωστο για καιρό φροντίζεις αν μη τι άλλο να του κάνεις θεραπεία και όχι να του βάζεις μαίηκ απ για να δείχνει υγειές. Η Εθνική Ομάδα αγαπήθηκε από πολλούς ποδοσφαιριστές της αλλά επίσης πολλοί ποδοσφαιριστές της αδιαφορούν γι’αυτή, οι τελευταίοι δεν έχουν θέση όσο ταλέντο κι αν διαθέτουν. Επίσης το πόσο μεγάλο παραμύθι είναι το πρωτάθλημα της Σούπερ Λίγκας φάνηκε χθες για ακόμη μία φορά κι ας γράφουν ότι θέλουν οι τυχάρπαστοι μισθοφόροι, ένα πρωτάθλημα σαπουνόφουσκα με κάποιες αναλαμπές που κι αυτές δεν τις αφήνουμε να διαρκέσουν. Πιθανότατα μετά από λιγο καιρό να έρθουν μερικά καλά αποτελέσματα και τότε οι “ειδικοί” θα ζητήσουν από εμάς που αμφισβητούμε να κάτσουμε στα αυγά μας, από την πλευρά μου θα ευχήθώ πολλά να αλλάξουν , να έρθουν ασφαλώς τα καλά αποτελέσματα και να έχουν και συνέχεια μόνο που για να γίνουν αυτά -κατά τη γνώμη μου- πρέπει να εξαφανιστούν από το χώρο οι παραπάνω ειδικοί

Υ.Γ : Ρε παιδιά, γιατί τόση απαξίωση στα επαγγέλματα, του ψαρά του ξυλουργού ακόμα και του …δασκάλου;;;; Δε κοιτάτε το χώρο σας που έχει γεμίσει λαμόγια λέω εγώ;

Να’στε καλά

Χάρηκα

Μπλαουγκρίνιας

Read Full Post »

ΕΝ ΑΡΧΗ ΗΝ Ο ΑΡΝΕΣΕΝ

Γεια σας Αδέλφια

Μπορώ ειλικρινά να καταλάβω τον θυμό και την πίκρα του μέσου ΠΑΟΚτση για την φετινή αποτυχημένη χρονιά της ομάδας.

Αν κάτσει να σκεφτεί κανείς τι γραφόταν και τι συζητιόταν όχι μόνο στις ιστοσελίδες του ΠΑΟΚ αλλά στις αθλητικές ιστοσελίδες γενικότερα όταν εμφανίστηκε στο ποδοσφαιρικό προσκήνιο ο Ιβαν Σαββίδης συνειδητοποιεί γιατί οι ασπρόμαυροι της Θεσσαλονίκης βράζουν.Διαβάζω πως ο μεγαλομέτοχος έχει ξοδέψει κάπου 60 εκατομμύρια ευρώ από τότε που ήρθε, αν τα συγκρίνω με τα ευρώ που έχει ξοδέψει ο Αστέρας Τρίπολης, ο Ατρόμητος, ή αν θέλετε και ο Παναθηναϊκος δε θα προσπαθήσω καν να φανταστώ πως αισθάνεται τώρα που βλέπει το χάλι του δικεφάλου.

Για μια τεράστια ομάδα όπως ο ΠΑΟΚ που κουβαλάει μεγάλη δυναμική και πολύ κόσμο είναι αδιανόητο η μόνη ευχάριστη στιγμή για μία αγωνιστική σεζόν να είναι η εξώφληση της εφορίας!!!! Ασφαλώς οι ομάδες είναι και ανώνυμες εταιρείες οπότε η οικονομική εξυγείανση απαιτείται έτσι κι αλλιώς αλλά το να έχεις βάλει τόσα χρήματα κι αντί να κερδίζεις έδαφος να χάνεις κι αυτό που είχες δεν είναι ότι καλύτερο. Ο Σαββίδης σίγουρα δεν ξέρει ποδόσφαιρο, δεν είναι κακό όλοι αμαθείς ξεκινάμε και στη πορεία μαθαίνουμε, η γνώση κερδίζεται δεν είναι έμφυτη.Το ζήτημα όμως είναι και πόσο διατεθειμένος είσαι κι εσύ να μάθεις, το πόση διάθεση για αυτοκριτική έχεις ώστε να αναγνωρίσεις τα λάθη σου, να μάθεις από αυτά και να βελτιωθείς.

Τα λάθη του Σαββίδη στην επιλογή συνεργατών αρκετά, έχουν γραφτεί πολλές φορές ας μην τα επαναλάβουμε, πιθανόν η επιλογή ενός τεχνικού διευθυντή με πολύ καλό βιογραφικό όπως αυτή του Φρανκ Άρνεσεν να στρώσει τα πράγματα αλλά ο βασικός αντίπαλος του ΠΑΟΚ είναι ο χρόνος.Οι αγωνιστικές υποχρεώσεις ξεκινούν τις πρώτες μέρες του Ιουλίου τι μπορεί να προλάβει να κάνει ο Άρνεσεν αλλά κυρίως ποιά είναι τα σχέδια για την νέα χρονιά όσον αφορά τους στόχους. Ο ΠΑΟΚ θα χτυπήσει πρωτάθλημα ή θα ξεκινήσει να χτίζει ομάδα η οποία θα μπορεί να είναι ανταγωνιστική στο άμεσο μέλλον;

Κάποιοι μπορεί να πουν “και τα δύο”, έχει συμβεί αλλά ως εξαίρεση, ο κανόνας λέει πρώτα χτίζω ομάδα και μετά περιμένω αποτελέσματα.Έτσι λειτουργουν στα εξελιγμένα πρωταθλήματα και σε τέτοια έχει δουλέψει ο Δανός τεχνικός διευθυντής του ΠΑΟΚ οπότε μπορεί να έρθει κόντρα και με την γνωστή ελληνική νοοτροπία του “όχι άλλη χρονιά άτιτλοι”. Δε ξέρω αν τα 10 εκατομμύρια που γράφεται πως έχει στη διαθεσή του ο Άρνεσεν θα φτάσουν για καλό προπονητή και για καλές μεταγραφές, νομίζω πως μπορούν να κάνουν τη διαφορά η οποία όμως δεν θα έρθει χωρίς υπομονή, δεν θα έρθει αν ανακατεύονται πολλοί μη ειδικοί στα πόδια των ειδικών, δεν θα έρθει αν ασκούν πολιτική και προπονητική οι οπαδικές εφημερίδες και δε θα έρθει αν μονίμως βλέπεις την κακιά Αθήνα να στοιχειώνει τον ύπνο σου, φταίει σε πολλά η Αθήνα αλλά δεν φταίει σε όλα. Δεν διαλέγει λάθος προπονητές, δεν διαλέγει λάθος παίκτες.

Ορισμένοι λένε πως η σεζόν που τελείωσε πρέπει να ξεχαστεί αμέσως από τους ΠΑΟΚτσήδες, εγώ θα έλεγα το ακριβώς αντίθετο, επειδή ήταν μια σεζόν λαθών πρέπει να μείνει στη μνήμη για να γίνουν και οι κατάλληλες διορθώσεις.

Να’στε Καλά

Χάρηκα

Μπλαουγκρίνιας

Read Full Post »

LOVE IS A MANY FOOTBALL THING

Γεια σας Αδέλφια

Ο ΄Ελληνας παρακολουθεί ποδόσφαιρο, μπορεί να μιλάει ώρες γι’αυτό, παθιάζεται , το ερωτεύεται αλλά….το αγαπάει;

Το πάθος,ο έρωτας και η αγάπη είναι διαφορετικά πράγματα και συχνά τα μπερδεύουμε

Α όχι δεν πρόκειται να κάνω ψυχολογικές αναλύσεις φροϋδικού τύπου ησυχάστε. Απλά θα μιλήσω για το σπορ της καρδιας μου.

Τα 44 είναι μια επικίνδυνη ηλικία και για εγκεφαλικά και για εμφράγματα, ανήκω στην ομάδα των φιλάθλων που έχω κοντέψει να τα πάθω και τα δύο σε αγώνες και ειδικά του Πανιωνίου αλλά το να είσαι Πανιώνιος θα πεί πως είσαι και εκπαιδευμένος στα δύσκολα άρα έχεις και κάποιες παραπάνω αντοχές.Ο Πανιώνιος είναι ο έρωτας και το πάθος και η αγάπη, κυρίως το τρίτο.

Η όποια καψούρα μου με την κυανέρυθρη ομάδα δε με εμπόδισε ποτέ να διακρίνω κακώς κείμενα γιατί ακριβώς αυτό συμβαίνει όταν αγαπάς, βλέπεις! Έχω δακρύσει, έχω ουρλιάξει από χαρά, έχω μείνει άϋπνος έχω μείνει ανόρεκτος έχω πάθει διάφορα εξαιτίας του Ιστορικού.Τον αγαπάω όμως αληθινά τόσο αληθινά που δεν είχα σκοπό ποτέ μου να στηρίξω διοικήσεις που του έκαναν κακό μόνο και μόνο επειδή “έτσι έπρεπε”, όταν η ομάδα δεν πήγαινε καλά το έλεγα διότι ο ερωτευμένος δεν βλέπει ενώ αυτός που αγαπάει νοιάζεται γι’αυτό βλέπει και θέλει να διορθώνει.Δεν ήμουν ποτέ αυτός που έβλεπε το ΠΟΚ  να με κυνηγάει συνέχεια, ασφαλώς κι έχω αδικηθεί από τους μεγάλους, αλλά για κάποιες φρικτές αγωνιστικές περιόδους δε μου έφταιγε κανένα ΠΟΚ αν την διοίκηση και την αγωνιστική τύχη της ομάδας είχαν αναλάβει ανίκανοι.

Πάμε παρακάτω, αγαπάω πολύ και το ποδόσφαιρο, τόσο ώστε να σέβομαι και τις άλλες ομάδες γιατί όλες έχουν ιστορία, μικρή μεγάλη δεν έχει σημασία. Γι’αυτό και πονάω να βλέπω το ποδόσφαιρο να βάλεται από κερδοσκόπους, ύποπτους, μισθοφόρους και συχνά εγκληματίες.Γι αυτό πονάω όταν βλέπω πως ορισμένοι προσοπαθούν να πείσουν όλους εμάς που το αγαπάμε ότι τελικά όλα είναι μέλι γάλα ή τέλος πάντως τα πράγματα δεν είναι τόσο άσχημα όσο θέλει να τα παρουσιάσει ο κάθε Κοντονής.

Θυμώνω με αυτούς που μας θέλουν στρατευμένα πρόβατα της κάθε ΠΑΕ και θυμώνω με μας που μας βολεύει να είμαστε πρόβατα.

Στάση εδώ για το ελληνικό ποδόσφαιρο και πάμε στον τελικό του Τσάμπιονς Λήγκ

Τον παρακολούθησα με τους σφυγμούς σε τριψήφιο αριθμό και φυσικά πανηγύρισα την κατάκτηση του τροπαίου από την αγαπημένη μου Μπαρτσελόνα.Αλλά η αγάπη που λέγαμε παραπάνω με έκανε να μαγκωθώ όταν είδα τα βουρκωμένα μάτια του Πίρλο ή τα θλιμμένα πρόσωπα των παικτών της Γιουβέντους, ήρθα για λίγο στη θέση τους. Πλησίασαν την πηγή και δεν ήπιαν νερό, άγγιξαν το όνειρο (ναι ξέρω κλισέ), πάλεψαν με τσαμπουκά, με πίστη, με αγωνιστικό θράσος και μετά την ισοφάριση φάνηκαν να πιστεύουν πως είχαν το πάνω χέρι σε αντίθεση με την Μπαρτσελόνα που έμοιαζε εντελώς αγχωμένη.

Το παιχνίδι ήταν καλό και ήταν καλό γιατί η Γιούβε ήταν ένας μεγάλος αντίπαλος, μια βαριά φανέλλα που δεν τα παρατάει ποτέ, τέτοιες ομάδες θέλω να βλέπω στους τελικούς και τέτοιες ομάδες θέλω να κερδίζει η ομάδα της προτίμησής μου, ακόμα όμως κι αν χάσω από αυτές θα χειροκροτήσω γιατί σε τελική ανάλυση έτσι μόνο χαίρεσαι αληθινά την μπάλα! Πότε χάνεις, πότε κερδίζεις και η ομορφιά είναι στον συναγωνισμό.Κανείς δεν πίστεψε ότι η Γιούβε θα έφτανε τελικό αλλά να που έγινε και να που το αγαπημένο μας σπορ μας χάρισε άλλη μια ευχάριστη έκπληξη απο αυτές που μας κάνουν να το λατρεύουμε.

Προσπερνάω το κιτς σόου πριν την έναρξη του ματς που θύμιζε ταινία επιστημονικής φαντασίας της δεκαετίας του 50 όπως πολύ εύστοχα είπε ο Μούντυ. Προσπερνάω τις δημόσιες σχέσεις του Πλατινί και τα πολιτικά και διοικητικά παιχνίδια για τις καρέκλες της FIFA και της UEFA, μένω στο χορτάρι κι αφήστε με εκεί. Ασφαλώς και το παρασκήνιο έχει σημασία αλλά θέλω να θυμάμαι μόνο τον τελικό.

Την επόμενη μέρα διάβαζα αναρτήσεις και σχόλια δημοσιογράφων αλλά και φιλάθλων σε αθλητικές ιστοσελίδες που γράφτηκαν κατά τη διάρκεια του αγώνα, καφριλίκι, συνομωσιολογία του χειρίστου είδους, ασχετοσύνη, εμπάθεια στα όρια του μίσους….μίσους για το ποδόσφαιρο, γιατί το να παρακαλάς π.χ να πιαστεί ντοπαρισμένος ο Μέσι σε ποιά κατηγορία σε τοποθετεί; Το να ανακαλύπτεις φάουλ και πέναλτυ όταν δε σε δικαιώνει ούτε και το ριπλέϋ και να μιλάς για στημμένο παιχνίδι και πληρωμένους διαιτητές τι είδους θεατή σε κάνει;

Να το πω απλά, δε θα θελα ποτέ μου να παίξω κόντρα σε μιά Ρεάλ χωρίς τον Κριστιάνο, ή να γράφω παπαριές σε στυλ “σπάστε του τα πόδια” ή για κάθε τριπλα που κάνει να βρίσκω απαγορευμένες ουσίες στο αίμα του.Κρίμα τόσες πολλές αναρτήσεις τέτοιου είδους σε έναν τελικό. Να σχολιάσω αυτά τα περί “Μέσι απατεώνα ποδοσφαιριστή”; Αυτά τα περί “κόψτε τη μπάλα στον Σουάρεζ”…τα “Γιουβέντους, Αιγάλεω του Χατζάρα”;

Ούτε λίγο ούτε πολύ το συμπέρασμα αρκετών ήταν πως για πολιτικούς λόγους η κούπα δόθηκε στη Μπάρτσα, βγάλτε εσείς άκρη εγώ δε μπορώ, ποτέ δε μπορούσα να βγάλω άκρη με αυτούς που δεν αγαπούν το ποδόσφαιρο αλλά προκειμένου να μαζέψουν επισκεψιμότητα (και ορισμένοι μαζεύουν και λεφτά από αυτήν) γράφουν ότι μπούρδα θα τραβήξει κόσμο.

Να’στε καλά

Χάρηκα

Μπλαουγκρίνιας

Read Full Post »

ΔΙΑΠΙΣΤΩΣΕΙΣ ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗΣ ΤΡΕΛΑΣ

Γεια σας Αδέλφια

Ναι έχουμε να τα πούμε καιρό,απλά το διάστημα της αποχής μου από εδώ το πέρασα παρατηρώντας κάποια πράγματα και πάνω που έλεγα να γράψω κάτι τα γεγονότα με ξεπερνούσαν. Ποδοσφαιρικά και πολιτικά έγιναν πολλά και δε θα ήθελα να τα πιάσουμε όλα μαζί

Προτίμησα λοιπόν να μαζέψω και να συνοψίσω Δε μπορώ παρά να ξεκινήσω με τον Πανιώνιο.Η ομάδα για άλλη μια χρονιά μας έκανε να καρδιοχτυπήσουμε αλλά σε πείσμα όλων των αντιξοοτήτων και σε πείσμα της μαυρόγατας που ακούει στο όνομα Moodytimes και ήρθε να παρακολουθήσει το τελευταίο ματς στη Νέα Σμύρνη, παρέμεινε την κατηγορία.Συνοψίζοντας λοιπόν η φετινή χρονιά δεν ήταν καλή αλλά όσο αντικειμενικός μπορώ να είμαι όταν αναφέρομαι στην ομάδα που λατρεύω θεωρώ πως ο Πανιώνιος δεν άξιζε να πέσει, βάση εμφανίσεων τουλάχιστον,συχνά η απειρία,συχνά το άγχος αλλά και η ατυχία δεν έφεραν τα αποτελέσματα που ενδεχομένως αξίζαμε.Η διαιτησία μας αδίκησε σε κάποια ματς αλλά και πάλι στα πλαίσια της σύνοψης πιστεύω ότι δε μας είχε στοχοποιήσει κανένας για φούντο. Κάποιοι μας είπαν παράρτημα του Ολυμπιακού, κάποιοι-ακόμα χειρότερα γιατί προέρχονται από εμάς-μας ήθελαν παράρτημα του Ολυμπιακού με την μνημονιακή λογική “πάμε με τον ισχυρό”.Το αν ήμασταν ή όχι παράρτημα φάνηκε από το 2-2 της Νέας Σμύρνης, αν δε έμπαινε και το δοκάρι του Ντομίνγκεζ εκεί θα είχαμε εμφράγματα.Ο Πανιώνιος έπεσε για άλλη μία φορά θύμα έλλειψης χρημάτων και σωστού προγραμματισμού.Ορισμένοι ήθελαν να πέσουμε για να πάμε κατευθείαν Γ κατηγορία ώστε να επανέλθει ο Τσακίρης και να μας πάρει καθαρούς…ουδέν σχόλιο δε χαλάω ούτε σάλιο ούτε πλήκτρα. Στο παιχνίδι με τον ΠΑΟΚ είχαμε δύο πρόσωπα,ένα πρώτο ημίχρονο με άγχος στα όρια του φόβου με τους ασπρόμαυρους να έχουν το πάνω χέρι και ένα δεύτερο ημίχρονο με περισσότερο τσαμπουκά, πιο μυαλωμένο παιχνίδι, μια αδικαιολόγητη αποβολή και συχνά νοοτροπία gung ho.Ο ΠΑΟΚ δεν κατέβηκε αδιάφορος και ειλικρινά αναρωτιέμαι τι στην ευχή είχαν πάρει όσοι έγραψαν ότι μας άνοιξε τα πόδια απλώς εμείς δεν το εκμεταλλευτήκαμε,μήπως να αρχίσει και το αντιντόπιγκ κοντρόλ και σε αθλητικούς συντάκτες; Η βαθμολογία της σεζόν θα οριστικοποιηθεί μόλις τελειώσουμε και με το ατελείωτο σήριαλ “εγκληματική οργάνωση στο ποδόσφαιρο” ή με την σαπουνόπερα Βέροια Και Γοητεία.Κατά τα άλλα έπεσαν πάρα πολλές μάσκες αντικειμενικών μόλις ξεκίνησε η ιστορία γύρω από τα στημμένα παιχνίδια και την μαφία που ελέγχει διαιτητές και παρασκήνια.Τι θα αποδειχθεί και τι όχι δεν το ξέρω,δε μπορώ να το προβλέψω και δεν είμαι και καθόλου αισιόδοξος ότι θα δούμε εκπλήξεις. Πολύ πιθανόν όλοι στο τέλος να βγουν δικαιωμένοι και το μάρμαρο για τα αχαχούχα παιχνίδια να το πληρώσουν σύλλογοι μεγέθους “Κάτω Παναγιάς”, “Πάνω Παναγιάς”, “Πέρα Παναγιάς” όπως έλεγε και ο Παπαγιαννόπουλος στο ΤΖΕΝΗ ΤΖΕΝΗ.

Όλο το σκηνικό με τον υπερκοριό και τη δικογραφία του ενός εκατομμυρίου σελίδων γύρω από τα παιχνίδια απάτης που ξεκίνησε πριν τέσσερα χρόνια έχει γίνει παρελθόν για να το κουβεντιάζουμε στις καφετέριες όταν μας τελειώσουν τα μπινελίκια για τους υπέυθυνους της κρίσης “θυμάσαι ρε κάποτε πόσους πιάσανε; Ποιοί μπήκαν φυλακή;” Γνωστοί αθλητικογράφοι έχουν γίνει και επίσημα πλέον φερέφωνα προέδρων και όχι ομάδων (προσοχή μη τα μπερδεύουμε) και δίνουν καθημερινά τιτάνιο αγώνα ώστε οι συγκεκριμένοι πρόεδροι να θεωρηθούν αθώοι πριν καλά καλά περάσουν την πόρτα του ανακριτή.Κανένας ηθικός φραγμός καμιά επαγγελματική δεοντολογία,όλοι οι άνθρωποι των προέδρων επί το έργον.Δε δίστασαν να χαρακτηρίσουν γραφικούς και ανεπαρκείς δικαστές και ανακριτές που πήγαν να κάνουν τη δουλειά τους, να μελετήσουν και να ερευνήσουν δηλαδή στοιχεία και μαρτυρίες,που να καταδίκαζαν κιόλας. Δε φταίνε αυτοί,εμείς φταίμε που τους δίνουμε αξία και ασχολούμαστε μαζί τους.Ασφαλώς δεν βάζω τους πάντες στο ίδιο τσουβάλι μακρυά από μένα η ισοπέδωση.Κατά τη διάρκεια αυτής της βρώμικης ιστορίας είδα και δημοσιογράφους που είχαν τα άντερα να γράψουν σκληρές αλήθειες με κίνδυνο να χάσουν τη δουλειά τους.

Τώρα το κατά πόσο θέλουμε κι εμείς οι φίλαθλοι-οπαδοί να καθαρίσει το ποδόσφαιρο είναι μια επίσης μεγάλη κουβέντα.Εισπράττω πως πάρα πολλοί από εμάς θέλουμε την κάθαρση μεχρι εκεί που δεν ακουμπάει την ομάδα μας,μακάρι να κάνω λάθος. Φεύγουμε από την ουρά της βαθμολογίας αφου ακόμα δεν εχει ξεκαθαριστεί το ποιός θα πέσει και ποιός όχι και πάμε στην κορυφή.Ο Ολυμπιακός κέρδισε άλλο ένα πρωτάθλημα αλλά έχασε εκτίμηση ακόμα κι από μέρος του κόσμου του, δίκαια κατ’εμε.Οι ερυθρόλευκοι ευνοήθηκαν από τη διαιτησία μεν αλλά όσο και να το ξεχειλώσεις δε μπορείς να πεις πως δεν άξιζε να πάρουν τον τίτλο, ο ΠΑΟΚ του Αναστασιάδη δεν ήταν ομάδα που τη φοβόσουν -άσχετα αν έπαιρνε καλά αποτελέσματα- και για να πάρεις τίτλο πρέπει να προκαλείς και λίγο το φόβο.Ο Παναθηναϊκός πλήρωσε και με μεγάλο τόκο την αστάθειά του και τα τακτικά πειράματα του Αναστασίου αλλά πλήρωσε και κάτι άλλο, τη νοοτροπία του “οι άλλοι έχουν το πάνω χέρι”. Όταν νίκησαν καθαρά τον Ολυμπιακό στη Λεωφόρο και αν συνέχιζαν τις καλές εμφανίσεις επικοινωνιακά θα μπορούσαν να παίξουν το χαρτί της διαιτησίας αλλά οι ανεγκέφαλοι της κερκίδας έχυσαν την καρδάρα με το γάλα προκαλώντας επεισόδια η ομάδα τιμωρήθηκε -πολύ σωστά-με αφαίρεση βαθμών και κατόπιν έπεσε και η ψυχολογία, το ένα έφερε το άλλο και όλα μαζί κάποιες αδικαιολόγητες ήττες.

Ο Ολυμπιακός σταμάτησε να παίζει καλή μπάλα από το ματς στο Ντε Λε Άλπι με την Γιούβε, πήρε έναν τίτλο λοιπόν ίσα για να έχουν δουλειά τα πρωτοσέλιδα του Γαύρου και Του Πρωταθλητή και να βγάζει τ’αποθημένα του ο Μπαμπης στα φατσοτέφτερα.Είχα γραψει παλαιότερα πως μπορούσαμε να δούμε πολύ καλύτερη μπάλα από τους ερυθρόλευκους, εξακολουθώ να το πιστεύω αλλά ένα κάκιστο σε ποιότητα πρωτάθλημα ρίχνει τη διάθεση των παικτών όταν ξέρουν πως μπορούν να το κατακτήσουν σχετικά εύκολα και πεφτουν στη παγίδα της αλαζονίας.Ο Ολυμπιακός της φετινής περιόδου ίσως να ήταν και ο πιο αλαζονικός που έχω δεί και σίγουρα δεν έφταιγε ο Μίτσελ γι’αυτό ο οποίος ποτέ δεν σκέφτηκε να κάνει τα καραγκιοζιλίκια του Περέιρα ώστε να τσιτώσει τους ανεγκέφαλους της αντίπαλης ομάδας και να υπάρχει η πιθανότητα τιμωρίας και αφαίρεσης βαθμών σε περίπτωση που κάτι πάει στραβά. Ναι ο Ολυμπιακός κατά πάσα πιθανότητα θα πάρει και το κύπελλο αλλά οι περισσότερες εμφανίσεις του γι’αυτή τη περίοδο καλό θα είναι να ξεχαστούν.Οι προβληματικοί αντιπαλοι δεν έδωσαν ποτέ αξία σε έναν πρωταθλητή.Φταίει ο Ολυμπιακός όμως γι’αυτούς; Θα έλεγα πως όχι το τραγικό λάθος που κάνει η επικοινωνιακή ομάδα των Πειραιωτών είναι το παραμύθι που πουλάει στο κόσμο για αξίες και ρεκόρ. ΠΑΟΚ και Παναθηναϊκος αντί να περιμένουν κάποια καταδίκη Μαρινάκη ή υποβιβασμού του Ολυμπιακού καλό θα είναι να δουν την επόμενη μέρα και να δουλέψουν σε προσεκτικό χτίσιμο ομάδας,γιατί καλή η εξυγείανση ,καλό το ισορροπημένο ταμείο αλλά στο χορτάρι δεν τα παίρνει χαμπάρι κανείς.

Δεν τελειώσαμε με τη Σούπερ Λήγκα θα επανέλθουμε,έχουμε κι άλλα

Γνωστός άρρωστος με την Μπάρτσα χάρηκα τη νίκη της Γιούβε επί της Ρεάλ αλλά….

Αυτή η ξαφνική λατρεία για “τακτική” και “στρατηγική” σε μια ομάδα κάπου έχει ξεπεράσει τα όρια του γραφικού, όποιος είδε το ματς κατάλαβε,αν η Ρεάλ είχε περισσότερη ψυχραιμία και λιγότερη υπεροψία θα περνούσε,έχει καλύτερη ομάδα από τους Ιταλούς αρέσει δεν αρέσει σε κάποιους,το ότι ξαφνικά οι Γιουβεντίνοι έγιναν υπερδύναμη με ξεπερνάει χωρίς αυτό να σημαίνει πως αποκλείω να πάρουν τη κούπα,σαν ομάδα τη σέβομαι.

Η Ρεάλ είχε και αρκετούς τραυματισμούς φέτος και δε μπόρεσε συχνα να κατεβάσει την ίδια ενδεκάδα ας μάθουμε να μη φοράμε γυαλιά. Όσο για την ντοπαρισμένη Μπάρτσα και τον “υπερπροστατευόμενο” των διαιτητών Μέσι τι να πω αν έχεις περάσει τα 50 και πιστεύεις ότι η ντόπα ευνοεί τη ντρίπλα αντί για την ταχύτητα και την αντοχή οκ παραδίνομαι, και παραδίνομαι ακόμα περισσότερο όταν υποστηρίζεις πως ο καθόλου ιδρωμένος Ρόμπεν έβγαζε 120λεπτα ακούραστος στο Μουντιάλ μετά απο γεμάτη χρονιά επειδή είναι θαύμα της φύσης.

Ναστε Καλά

Χάρηκα

Μπλαουγκρίνιας

Read Full Post »

Τι Άλλα Νέα;

Γειά σας Αδέλφια

Θυμόμουν τα σχόλια που συνόδευαν την πρόκριση της Εθνικής ομάδας ποδοσφαίρου στο Μουντιάλ του 2014, τα περισσότερα από αυτά είχαν να κάνουν με την “περηφάνια” μας ενώ κάποια άλλα είχαν το χαρακτήρα της αποστόμωσης “τι έχουν να πουν τώρα όσοι κατηγορούσαν το επίπεδο του ελληνικού ποδοσφαίρου;” Μετά από το τέλος της παρουσίας μας στη Βραζιλία, ήρθε ο αποκλεισμός από το Euro του 2016 στον οποίο σφραγίδα έβαλε η ήττα από τα Νησιά Φερόε μέσα στην έδρα μας, κατόπιν ήρθαν τα οικονομικά χαστούκια που έτρωγαν κάποιες ομάδες της Σούπερ Λήγκας επειδή η διαχειρισή τους θύμιζε πάγκο σε Κυριακάτικο παζάρι (νταξ μη βαράτε ο πάγκος είναι πιο οργανωμένος), μία από αυτές της ομάδες αποχώρησε αναγκαστικά από το πρωτάθλημα, μια άλλη παραλίγο και γλύτωσε στο παραπέντε, και άλλες κοιτάνε απλά να βγάλουν τη χρονιά γνωρίζοντας όμως πως αν συνεχίσουν έτσι και του χρόνου θα έχουν μάλλον τη τύχη της Νίκης Βόλου (της ομάδας που αποχώρησε). Αληθινά μεγάλες ομάδες-αγωνιστικά εννοώ όχι σε ιστορία- δεν υπάρχουν, με εξαίρεση τον Ολυμπιακό του ξεκινήματος οι περισσότεροι παίκτες του οποίου όμως τώρα θυμίζουν τουρίστες που αποφασίζουν να σκοτώσουν τη πλήξη τους παίζοντας μπάλα. Παναθηναϊκος και ΠΑΟΚ έχουν αγωνιστική αστάθεια και ειδικά ο δεύτερος αντιμετωπίζει και την εσωτερική φαγωμάρα.

Για κάποιους επειδή είδαμε μεγάλες εκπλήξεις σε αποτελέσματα  ορισμένων αγώνων προέκυψε το συμπέρασμα ότι γίναμε Αγγλία, το απογευματινό τσάϊ να μη ξεχάσουν! Όσοι δε μπορούν να δουν πίσω από τη βιτρίνα και να διαπιστώσουν ότι η “Μικρά Αγγλία” είναι αποτέλεσμα ενός άθλιου θεάματος και της κατρακύλας των περισσοτέρων ομάδων που τείνουν να βρίσκονται στο ίδιο επίπεδο χαρακτηρίζονται μίζεροι, γκρινιάρηδες και άνθρωποι που δεν αγαπούν το ποδόσφαιρο. Ένα πρωτάθλημα λοιπόν με χιλίων ειδών οικονομικά προβλήματα, με απλήρωτους παίκτες, με ομάδες να σκέφτονται σοβαρά την ανακούφιση του υποβιβασμού για να γλυτώσουν από τα χρέη, ένα πρωτάθλημα με πολλές ύποπτες διαιτησίες, καταγγελίες παραγόντων για σύσταση εγκληματικής οργάνωσης, δικαστήρια, φακέλλους με δικογραφίες, βόμβιστικές επιθέσεις και ξυλοδαρμούς είναι για κάποιους Αγγλία….μπορεί, αλλά είναι Αγγλία την εποχή του Ντίκενς! Μη γράφω άλλο για πράγματα που έχετε ήδη διαβάσει, δεν είμαι δημοσιογράφος και εδώ που τα λέμε λίγοστεύουν και αυτοί (οι αληθινοί εννοώ γιατί από τσούχτρες που υπογράφουν άρθρα έχουμε γεμίσει). Ήρθε λοιπόν το ντέρμπυ Παναθηναϊκου – Ολυμπιακού απολαύσαμε για άλλη μια φορά αίσχη, πριν και μετά τον αγώνα αλλά και κατά τη διάρκειά του. Δε θα μιλήσω ούτε για δίκαιες τιμωρίες ούτε για το τι είχε γίνει πριν δέκα χρόνια, ούτε για το ποιός ξεκίνησε τι.

Μένω στις εικόνες, μένω στο ΔΣ της Σούπερ Λήγκας που θύμισε καυγά νηπιαγωγείου στο πιο “βαρβάτο” αφού σε αυτό είχα και την ευκαιρία να θαυμάσω επίπεδο και συμπεριφορά ανθρώπων τεραστίου οικονομικού μεγέθους που κρατάνε την τύχη πολλών εργαζομένων στα χέρια τους και επηρεάζουν ακόμα και υπουργούς κυβερνήσεων. Αυτό κυρίως με απασχολεί, το αν κάνουν για πρόεδροι ομάδων είναι το λιγότερο, το τρομακτικό είναι ότι προσπαθούν να έχουν λόγο και μάλιστα σημαντικό στη τύχη μίας χώρας ενός λαού!!! Μαγκιά κλανιά, παιδικές αντεκλίσεις, φουσκωτοί, δειλία στην ανάλυψη ευθυνών και ο κατάλογος δεν έχει τέλος! Από δίπλα κάποιοι απο μας που γουστάρουμε να παίζουμε το ρόλο του οπαδού στρατιώτη που μπορεί να μη θέλει να τα σπάει στο γήπεδο γιατί είναι “πολιτισμένος” αλλά θα βγεί στο τηλέφωνο σε αθλητικές εκπομπές λόγου (εδώ γελάνε) και στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης και θα τσαμπουκαλευτεί, θα βρίσει, θα ταπώσει τον “προηγούμενο που πήρε και ήθελε και τα ρέστα”, θα στηρίξει τον πρόεδρα και θ’αρχίζει να παίζει την κολοκυθιά με τον αντίπαλο για το ποιός είναι περισσότερο κάφρος.

Ο Ελληναράς που κοιτάει απαθής το επίπεδο ζωής του να πηδιέται, το μέλλον του παιδιού του να είναι θολό, μένει σχεδόν ατάραχος όταν του κόβουν εισόδημα αλλά δεν έχει πρόβλημα να χρεωθεί σα μαλάκας την αναμονή στο κινητό προκειμένου να βγεί στον αέρα και να κατακεραυνώσει οπαδούς και προέδρους άλλων ομάδων. Και πιστεύει κιόλας πως κάτι έκανε!!!! Κάτι άλλαξε!!!! Άντε να την πάθεις μία, δύο, αλλά όχι.. αυτός βλέπει πως τα πράγματα γίνονται ολοένα και χειρότερα και επιμένει!!!! Φυσικά στο θίασο και αρκετοί από τους στρατευμένους των ΜΜΕ, στη πλειοψηφία τους αμόρφωτοι και ψευτοκουτσαβάκια με άθλιο γραπτό και προφορικό λόγο που απλώς ρίχνουν λάδι στη φωτιά, συχνά μας ταϊζουν με ψέμματα και σα τις βδέλες τρεφονται από τις πληγές του αθλήματος. Όταν πρόσφατα άκουσα ραδιοπαραγωγό και στέλεχος αθλητικού σταθμού να λέει στο μικρόφωνο “μας έχετε ζαλίσει τ’αρχίδια όλοι εσείς οι υποψιασμένοι” κι απο δίπλα οι συνάδελφοι του να βαράνε παλαμάκια συνειδητοποίησα για άλλη μια φορά πόση υποκρισία βασιλεύει στο χώρο, τι εννοώ…αν την παραπάνω φράση την έλεγε ακροατής ποιά θα ήταν η αντίδραση….τη ξέρετε φαντάζομαι, αλλά τώρα την είπε ο μάγκας του μικροφώνου, αυτός “που δεν μασάει τα λόγια του”! Ο συγκεκριμένος ραδιοκάφρος και οπαδικογράφος έχει ξαναμιλήσει με αυτό τον τρόπο αλλά δεν ανέχεται να του μιλούν έτσι (καλά κάνει αλλά να φέρεσαι όπως θέλεις να σου φέρονται), σαν κι αυτόν αρκετοί, όλοι αυτοί είναι που δεν ανέχονται επεισόδια από τους αλήτες της κερκίδας εκτός αν η κερκίδα αποτελείται από αλήτες της δικής τους ομάδας.

Όλοι αυτοί έχουν προσκυνήσει τσαμπουκάδες προέδρων και έχουν υποκλιθεί σε εκδικητικές διαιτησίες, ξέρετε γιατί, γιατί δεν θέλουν δίκαιο και καθαρό ποδόσφαιρο, δε θέλουν ισονομία, χωρίς βρώμα, τραμπουκισμούς, ίντριγκα δεν θα έχουν δουλειά! Δεν είναι δημοσιογράφοι, είναι οπαδόσκυλα και ρουφιάνοι παραγόντων. Αλλά έχω και σοβαρές ενστάσεις για το πόσο ο Έλληνας αντέχει να είναι φίλαθλος γιατί το να είσαι φίλαθλος απαιτεί στομάχι! Μήπως βολευόμαστε στον τυφλό οπαδισμό που δεν απαιτεί σκέψη άρα είναι η εύκολη λύση; Μήπως μας ενδιαφέρει η ομάδα μας να κάνει κουμάντο και στο μυαλό μας (ότι έχει απομείνει από αυτό) κάτι τέτοιο είναι συνυφασμένο με την έννοια της δικαιοσύνης; Είμαι απογοητευμένος, είμαι θυμωνένος και ακόμα πιο πολύ είμαι πυρ και μανία με όλους όσους είχαν ακούσει τις κραυγές μας για το χάλι που βλέπαμε και μας θεωρούσαν γραφικούς, κάθε φορά όμως που έχουμε επεισόδια βρίσκουν εαυτούς δικαιωμένους!!! Μόλις κατακάτσει η βαβούρα όμως μετά τα όποια αίσχη, ξανά πάλι τα ίδια. Υποκρισία και από μερίδα αριστερών δημοσιογράφων που δηλώνουν πολέμιοι της αρρώστιας και του σάπιου συστήματος αλλά έχουν αβαντάρει ουκ ολίγες φορές συμπεριφορές σαν τις παραπάνω για να μη χαλάσουν οι σχέσεις με “συναδέλφους”. Έκλειναν αυτιά, έκλειναν μάτια, γύριζαν αλλού το κεφάλι….όχι κύριοι έχετε ευθύνη!!!!

Ξαναγυρίζω στα πριν το Μουντιαλ του 2014 όταν κάποιος δημοσιογράφος μετά την πρόκριση της Εθνικής ωρυόταν ” ποιοί είναι αυτοί που αμφισβητούν το επίπεδο του Ελληνικού ποδοσφαίρου;”

Δύο από τις απαντήσεις που έχω εύκαιρες

1) Η πραγματικότητα

2) Τα αποτελέσματα και η θέση της Ποδοσφαιρικής Ελλάδας στην Ευρώπη

Η καραμέλα του EURO 2004 έλιωσε….άλλα νέα;

 

Να’στε καλά

Χάρηκα

Μπλαουγκρίνιας

 

Read Full Post »