Feeds:
Posts
Comments

Archive for February 6th, 2019

IMG_20190206_182257[1]

Θάνατος Με Αφιέρωση : Didier Daeninckx

Εκδόσεις : Angelus Novus

Μετάφραση : Βασίλης Παπακριβόπουλος

 

Δεν νομίζω ότι θα κατορθώσω να γλιτώσω. Η πρώτη σφαίρα μου τσάκισε το γόνατο, η δεύτερη πήρε τρία δάχτυλα του χεριού μου. Κι εγώ δεν ξέρω πως κατάφερα και οδήγησα μέχρι αυτήν εδώ την παραλία. Οι λιγοστοί περιπατητές και μερικοί νεαροί που παίζουν βόλεϊ δίπλα στις βάρκες που έχουν εξοκείλει στην άμμο με την άμπωτη δεν τους επιτρέπουν να πλησιάσουν και να με αποτελειώσουν. Έστησα την κόμπακτ κάμερα που μου είχε χαρίσει η Βάλερι πάνω στο ταμπλό του αμαξιού, πίσω από το τιμόνι, με τον φακό στραμμένο προς το πρόσωπό μου. Ο δείκτης της μπαταρίας μου δίνει αυτονομία σαράντα λεπτών. Ίσως να είναι κιόλας περισσότερα από τον χρόνο που μου απομένει να ζήσω.

Με λένε Μπερνάρ Περόλ, απλή συνωνυμία με τον προδότη του Καμπούρη, του βιβλίου που έγραψε ο Βρετόνο Πολ Φεβάλ, το οποίο ποτέ μου δεν διάβασα και σίγουρα αποκλείεται να διαβάσω στο μέλλον. Θυμάμαι μονάχα μερικές εικόνες από μία ταινία του Ζαν Μαρέ και το τραίηλερ μιας άλλης ταινίας στην οποία ο Ντανιέλ Οτέιγ έπαιζε τον ήρωα του τίτλου. Πριν από δεκαπέντε ημέρες ακόμα, ήμουν ο πιο ευτυχισμένος άνθρωπος στον κόσμο. Μια πανέμορφη σύζυγος, μια συναρπαστική δουλειά σε μια επιχείρηση που έκανε τρικ και ειδικά εφέ σε βίντεο κι ένα φωτεινό λοφτ στις όχθες του Σικουάνα, απέναντι από το νησάκι της Γκραντ Ζατ. Δεν είδα το ατύχημα που κόστισε τη ζωή της Βαλερί. Όμως, από εκείνη τη στιγμή, κάθε δευτερόλεπτο της ζωής μουείναι γεμάτο από το στρίγκλισμα των φρένων και τον απαίσιο θόρυβο που κάνουν οι λαμαρίνες που τσαλακώνονται. Εδώ την είχα συναντήσει, στην Βρετάνη, στο Τουλ-Αν -Ερύ στο δέλτα του ποταμού Ντουρόν, πριν από πέντε μόλις χρόνια, θέλησα λοιπόν να επιστρέψω σε τούτα τα μέρη, να ξανακάνω τις ίδιες διαδρομές.

 

Read Full Post »