BEIRUT,COOL HAND LUKE….ΠΟΠ ΡΕΥΜΑΤΑ ΚΑΙ ΕΒΔΟΜΑΔΑ ΠΟΠ ΠΑΘΩΝ

BEIRUT : RIPTIDE

LABEL : Pompeii

Τρίτο άλμπουμ για το γκρούπ απο το Αλμπουκέρκε του Νιου Μέξικο το οποίο είχε εντυπωσιάσει με το ντεμπούτο του GULAG ORKESTAR του 2006.Όπως και για τους Calexico έτσι και για τους Beirut το δυνατό χαρτί είναι τα πνευστά που πλουτίζουν τις συνθέσεις ηχητικά και τους δίνουν ένα πιο κινηματογραφικό ύφος.Το Riptide στην ουσία είναι άλλη μια προσωπική υπόθεση του Zach Condon ο οποίος ηγείται του σχήματος,όλες οι συνθέσεις δικές του απλά εδώ έχουμε μια αλλαγή πλεύσης.

Ο ήχος γίνεται λιγότερο Ευρωπαικός,λιγότερο Βαλκανικός,λιγότερο τσιγγάνικος.Απο το A CANDLE’S FIRE καταλαβαίνουμε πως έχουμε να κάνουμε με μια μελέτη πάνω στη ποπ αισθητική των Divine Comedy με λίγες φολκλορ αποχρώσεις και με τα πνευστά να δημιουργούν έναν ήχο που θυμίζει art-pop εμβατήριο.Κάπως έτσι είναι και το VAGABOND μόνο που εκει η ενορχήστρωση καλείται να καλύψει κάποιες συνθετικές αδυναμίες.Σε καμμιά περίπτωση οι Beirut δεν έγιναν “εύκολοι” αλλα το προβλημά τους,αν θεωρηθεί πρόβλημα, είναι ότι δε φαίνεται να πηγαίνουν τη μουσική τους λίγο παραπέρα.

Το SANTA FE θυμίζει λιγότερο fuzzαριστούς STEREOLAB ανακατεμένους με λιτούς BELLE AND SEBASTIAN,μάλλον πέτυχε εδώ το πείραμα και να δούμε τι θα μας επιφυλάξουν στο 4ο άλμπουμ τους.Ο ρυθμός γίνεται χορευτικός και είναι κομμένος και ραμμένος για το βρετανικό ραδιόφωνο.

Φιλότιμες προσπάθειες είναι και δυο μικρές αναφορές στη σχολή Burt Bacharach, η μπαλλάντα EAST HARLEM και το PAYNE’S BAY το οποίο έχει κι ένα πιο κέλτικο ύφος.Το πιάνο κυριαρχεί στο THE RIPTIDE που είναι ένα πολύ ατμοσφαιρικό – μελαγχολικό κομμάτι που θα ταίριαζε μια χαρά σε κάποιο ευρωπαικό σάουντρακ.

Το άλμπουμ κλείνει με το PORT OF CALL μια εντελώς κιθαριστική ποπ μελωδία καθόλου όμως εύπεπτη κι αυτό είναι τελικά που κάνει τους BEIRUT να ξεχωρίζουν απο τον σωρό,ακόμα δηλαδη και στα πιο απλά τους κομμάτια έχουν την ικανότητα να βάζουν ένα ξεχωριστό χρώμα.Κατα πάσα πιθανότητα οι φανατικοί φίλοι του γκρούπ θα ικανοποιηθούν και πάλι, εμείς οι υπόλοιποι θα το ακούσουμε κάμποσες φορές αλλα θα περιμένουμε κάτι καλύτερο στην επόμενη δουλειά τους

 

COOL HAND LUKE : OF MAN

LABEL : COOL HAND LUKE

Κι όμως έχουν 13 χρονάκια ζωής,αριθμός γρουσούζικος μια και το γκρουπ απο το Nashville των ΗΠΑ είναι στην ουσία μόνο ο Mark Nicks  που ανακοινωσε πως θα είναι και το τελευταίο τους άλμπουμ.Ο Nicks δεν ήταν απο τα ιδρυτικά μέλη αλλα αυτό δεν έχει σημασία,με αυτόν κλείνει η αυλαία και μάλιστα το αλμπουμ διανέμεται μόνο απο το site των Cool Hand Luke ή σε μορφή mp3 απο το amazon.

Τι είναι ακριβώς το OF MAN? Ένα concept – άλμπουμ (άλμπουμ δηλαδή γύρω απο ένα συγκεκριμένο  θέμα) που αφορά τις τελευταίες μέρες του Ιησου Χριστού μέσα απο “μαρτυρίες” κοντινων του προσώπων.Μη κάνετε το λάθος να νομίσετε ότι έχουμε να κάνουμε με ένα ακόμα JESUS CHRIST SUPERSTAR,όχι δεν πρόκειται για ροκ όπερα και δε πρόκειται για κατηχητικό ροκ!!!

Ο Nicks λειτουργεί όπως λειτουργούσαν κάποιοι ζωγράφοι της Αναγέννησης,μόνο που το πινέλο και τα χρωματα του είναι η μουσική και οι στίχοι του.Αυτος παίζει σχεδόν όλα τα όργανα,έχει κάνει την ενορχήστρωση και τα φωνητικά του προσαρμόζονται με θαυμαστή ευκολία στο θέμα κάθε τραγουδιού.Αλλα εκεί που τα καταφέρνει τέλεια ο άτιμος είναι στη μουσική ατμόσφαιρα που δημιουργεί,σου προσφέρει στο πιάτο ένα έπικο ροκ-ποπ σαουντρακ που θα ζήλευαν ακόμα και κάποια ιερά τέρατα της prog – rock απο τη δεκαετία του 70.

Το πιάνο τονίζει τη μελαγχολία απο την αίσθηση του τέλους και της απώλειας που υπάρχει στα περισσότερα τραγούδια.Το ορχηστρικό HOSANA και τα GOODBYE FOR NOW και ARE YOU CΟMING μας βάζουν για τα καλά σε ένα κλίμα αγωνίας και τελευταίου αποχαιρετισμού.Το SILVER που αναφέρεται στη προδοσία του Ιούδα είναι στην ουσία ένα ψυχολογικό παιχνίδι που “παίζουν” ο συγκεκριμένος μαθητής με τον Ιησού…φαίνεται να ξέρουν και οι δύο,μουσικά θυμίζει και λίγο Gavin Friday αλλα τα έγχορδα που θα κάνουν ένα πέρασμα κανουν τις χορδές τους θηλιές στο λαιμό.Το THE LAST SUPPER χαρακτηρίζει μια ήρεμη δύναμη,σα τη δύναμη που προσπαθεί να εμφυσήσει στους μαθητές ο Ιησούς για να μην νοιώσουν εγκαταλελειμμένοι μια και θα τους αφήσει.

Μια απο τις κορυφαίες στιγμές του άλμπουμ είναι το THE DARK GARDEN,την ώρα που ο Ιησούς βρίσκεται στο κήπο της Γεσθημανής ,την ώρα που σαν άνθρωπος αισθάνεται κι εκείνος το φόβο και προσεύχεται,γύρω σκοτάδι και ένας ροκ-αμπιεντ άνεμος μας κάνει να ανατριχιάζουμε. Το 7λεπτο HIS EYES είναι ένα μάθημα πως χτίζεται σιγά – σιγά και απογειώνεται μουσικά ένα τραγούδι επικού ροκ,χωρίς ανούσιες στιχουργικές φαμφάρες ή κούφιες φωνητικές επιδείξεις, το ηχητικό τοπίο της σταύρωσης δωσμένο αριστουργηματικά έτσι ώστε να περιμένεις να ανοίξουν οι ουρανοί.

THE CONFUSION OF SIMON PETER,ένα τραγούδι που ονομάζεις άνετα “βιβλικό” ο Nicks στο ρόλο του Πέτρου που αρνήθηκε το δασκαλό του και υποφέρει απο τύψεις,ενω το I REMEMBER είναι ο θρήνος της Παναγίας και οι αναμνήσεις απο τον γιό της.Το άλμπουμ κλείνει με το TWO VERSIONS που είναι ένας διάλογος ανάμεσα στους φρουρούς του τάφου του Ιησού όταν θα ανακαλύψουν πως το σώμα του λείπει και το NOT THE END ,NOT THE END που είναι η τελευταία ομιλία στους μαθητές πριν ο Ιησούς ανέβει στους ουρανούς.

Δεν είναι άλμπουμ που δεν απευθύνεται σε πιστούς περισσότερο απ’όσο απευθύνονται κάποιες ελαιογραφίες ή κάποιοι σπουδαίοι ζωγραφικοί πίνακες όπως ανέφερα παραπάνω.Δε πρόκειται για εκκλησιαστικό άλμπουμ,είναι ένα έργο τέχνης που διηγείται μια ιστορία την οποία είτε πιστεύεις είτε όχι ελάχιστη σημασία έχει,μουσικά στέκει θαυμάσια.Απο τα πολύ καλά άλμπουμς που άκουσα αυτή τη χρονιά.

Το αγοράζετε απο Εδώ ή απο εδώ

Advertisements