Η ΠΟΛΗ ΤΗΣ ΖΩΗΣ ΚΑΙ ΤΟΥ ΘΑΝΑΤΟΥ
Σκηνοθεσία:Λου Τσουάν
Πρωταγωνιστούν:Λιου Γε,Γκαο Γιουανγιουαν,Χιντεο Νακαιζούμι
Υπόθεση
Δεκέμβρης 1937 λίγο πρίν ξεκινήσει ο Β Παγκόσμιος πόλεμος ο Ιαπωνικός στρατός καταλαμβάνει τη πρωτεύουσα της Κίνας τη Νανγκιγκ ύστερα απο πολιορκία.Η πόλη φιλοξενεί πρόσφυγες ,αμάχους ,στρατιώτες που έχουν παραδωθεί και διπλωμάτες.Ο Ιαπωνικος στρατός όμως θα φερθεί με φοβερή βαρβατότητα τόσο στους αιχμαλώτους όσο και στα γυναικόπαιδα.Τα γεγονότα που διαδραματίστηκαν κατα τη διάρκεια της Ιαπωνικής κατοχής πήραν το τίτλο Ο ΒΙΑΣΜΟΣ ΤΗΣ ΝΑΝΓΚΙΝΓΚ.Απο τις μεγαλύτερες σφαγές στη σύγχρονη ιστορία μια και οι Κινέζοι μιλούν για 300.000 νεκρούς ενώ οι Ιάπωνες για 200.000 χωρίς όμως να αναγνωρίζουν επίσημα τη σφαγή.
Το ιστορικό ενδιαφέρον του φιλμ μεγάλο αλλα κι αν υποθέσουμε ότι μπορει να μην ενδιαφέρει κάποιον η σύγχρονη κινεζικη ιστορία ας σταθεί σε μια αριστουργηματική κινηματογραφική δουλειά.Ο θεατής έχει την εντύπωση ότι παρακολουθεί μια έκθεση ασπρόμαυρης φωτογραφίας ενός πολεμικού ανταποκτιτή όπου οι φωτογραφίες τρέχουν μπροστά στα μάτια του.Σκηνοθεσία δυνατή και ευαίσθητη ταυτόχρονα όση δύναμη κι ευαισθησία χρειάζεται κανείς για να “βγάλει” στο πανί ένα πονεμένο κομμάτι της ιστορίας του τόπου του.
Δεν υπάρχουν στην ουσία πρωταγωνιστές στη ταινία,όλοι πρωταγωνιστούν είναι σχεδόν κάτι σα ντοκυμαντερ με σκηνοθετική φιλοσοφία απο τη ΛΙΣΤΑ ΤΟΥ ΣΙΝΤΛΕΡ του Σπήλμπεργκ και το ΡΩΜΗ ΑΝΟΧΥΡΩΤΗ ΠΟΛΗ του Ροσσελίνι.Δε μπορει να γραψει η να πει κανεις πολλά λόγια για τη ταινία αυτή μπορεί μόνο να θαυμάσει τη καταπληκτική δουλειά που έγινε και ο θαυμασμός κάποιες φορές δε περιγράφεται απλά σημαδεύει.Οι σκηνές βίας πολλές αλλά…δε τις βλέπουμε καλά,περισσότερο τις υποθέτουμε.Εκεί που στάθηκε ο σκηνοθέτης είναι ο ψυχικός κυρίως βιασμός του ανθρωπου η ακόμα και ο ψυχικός του θάνατος κατι που είναι συνυφασμένο με το πόλεμο.Αλλα παρ’όλα αυτά το φιλμ αφήνει και μια χαραμάδα ελπίδας μέσα απο τα μάτια και το χαμόγελο ενός παιδιού.
Απλα ,πολυ απλά μια απο τις καλύτερες ταινίες της χρονιάς διοτι πως να το κάνουμε καλα τα τρισδιάστατα μυνηματακια του AVATAR αλλα τα πραγματικά έχουν πολύ μεγαλύτερη αξία.
ΟΛΟΙ ΘΕΛΟΥΝ ΛΙΓΗ ΑΓΑΠΗ
Σκηνοθεσία:Σάμ Τειλορ Γουντ
Πρωταγωνιστούν:Άαρον Τζόνσον,Κριστιν Σκοτ Τόμας,Αν Μαρί Νταφ
ΥΠΟΘΕΣΗ
Λίβερπουλ 1957 και ο 17χρονος Τζών Λένον ζει με τη θεία του αλλά έρχεται η στιγμή που αποφασίζει να έρθει πιο κοντα με τη μητέρα του που τον είχε αφήσει σε μικρή ηλικία κι έτσι η θεία του ανέλαβε το μεγαλωμά του.Παράλληλα όντας ιδιαίτερα ευφυής και μουσικόφιλος συνειδητοποιεί γρήγορα πως το μικρόβιο ενός ροκ γκρουπ που θα κάνει τη διαφορά είναι πιθανότατα ο προορισμός του στη ζωή.Σημαντικό ρόλο για τη διαπίστωση του αυτή παίζει και η γνωριμία του με τον 14χρονο ταλαντούχο μουσικό Πώλ Μακάρτνευ.Ο Τζών είναι αυτό που θα λεγε κανείς “δύσκολος” και στο σχολείο και στις σχέσεις του με τους άλλους,ωστόσο έχει πολύ αγάπη μέσα του και ψαχνει τρόπο να τη διοχετεύσει αλλά και ο ίδιος μοιάζει να την έχει αναγκη.
Βλέποντας το τιτλο περιμένει να δει κανείς το Νικο Ξανθόπουλο και τη Μάρθα Βούρτση σε άλλο ενα επικό αριστούργημα της ΚΛΑΚ ΦΙΛΜΣ-ΤΑΙΝΙΕΣ ΓΙΑ ΟΛΗ ΤΗΝ ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑ.Ο πραγματικός τίτλος ΑΓΟΡΙ ΤΟΥ ΠΟΥΘΕΝΑ(NOWHERE BOY) δε φαινόταν και τόσο πιασαρικος για τους διανομείς.Το να κάνεις ταινία πάνω στο Τζών Λένον θέλει πολυετές ψάξιμο και ακροάσεις πάνω στη δουλειά του και γερό στομάχι για το τι θα αντιμετωπίσεις μετα τη προβολή του φιλμ.Κανένας δε το τόλμησε και αμφιβάλω αν θα το τολμήσει ποτέ,δε μιλάω για τηλεταινιούλες ή αναφορες σε μια πολύ μικρή περίοδο απο τη ζωή των Beatles.
Η Σαμ Τέιλορ Γουντ διάλεξε μια περίοδο της ζωής αυτου του τεράστιου συνθέτη μάλλον “ακίνδυνη”.Βλέπουμε τον ατίθασο ,επαναστάτη Τζών που νοιώθει το ρόκ να του αλλάζει τη ζωή αλλα παραμένει ένα πληγωμένο παιδί που στην ουσία δε γνώρισε αληθινούς γονείς.Ευτυχώς η ταινία δεν είναι μελό αλλα δεν έχει καμμιά μια καμμιά κορύφωση.Με το χέρι στη καρδιά αν δεν ήμουν τόσο Μπητλομανής,παρόλο που δεν ήταν καν της γενιάς μου,το θέμα της ταινίας δε θα με τραβούσε καθόλου.Χιλιάδες παιδιά δε γνωρισαν πραγματικούς γονείς,χιλιάδες παιδιά έφτιαχναν γκρουπάκια.Το όνομα Λένον κάνει τη διαφορά.Μη φανταστείτε πως η εφηβεία του Τζών ήταν τόσο συναρπαστική ώστε να γίνει ταινία αλλά όπως είπαμε και πριν δε κινδυνεύουν πρόσωπα και πραγματα απο αυτή την κινηματογραφική αναφορα.Εν ολίγοις προτιμήστε τη σε dvd ή γνωρίστε το Τζών απο βιβλία και απο το έργο του πιστεψτε με είναι πολύ πιο ενδιαφέρουσα προσέγγιση του φαινομένου.Καλές οι ερμηνείες αλλά σενάριο με κοιλιές που αμφιβάλω αν λατρέψουν και οι πιο φανατικοί του Λένον.
H ΑΛΙΚΗ ΣΤΗ ΧΩΡΑ ΤΩΝ ΘΑΥΜΑΤΩΝ
Σκηνοθεσία:Τιμ Μπέρτον
Πρωταγωνιστούν:Μία Βασικόβσκα, Τζόνι Ντεπ, Έλενα Μπόναμ Κάρτερ, Αν Χαθαγουέι
YΠΟΘΕΣΗ
Η Άλις Κιγκσλυ 19 χρονών πια ξαναγυρίζει ύστερα απο 10 χρόνια στη χώρα των θαυματων για να βοηθήσει στην ανατροπή του καθεστώτος της τυραννικής Κόκκινης Βασίλισσας.Συμπαραστάτες της αυτή τη φορά ο Τρελλοκαπελάς,δυο εξωφρενικοί δίδυμοι,μια γατα που εξατμίζεται,ένα κουνέλι που μιλάει,ένας σκύλος και…διάφορα άλλα απίθανα πλάσματα.
Δεν έχω διαβάσει το τόσο γνωστο παραμύθι του Λούις Κάρολ Η ΑΛΙΚΗ ΣΤΗ ΧΩΡΑ ΤΩΝ ΘΑΥΜΑΤΩΝ απλά ξέρω οτι έχει επηρεάσει πάρα πολύ κόσμο απο το Στήβεν Κινγκ και τους Μπήτλς μέχρι και το κίνημα της ψυχεδέλειας.Η ταινία βασίζεται και στο ALICE IN WONDERLAND αλλα και στο THROUGH THE LOOKING GLASS AND WHAT ALICE FOUND THERE του ίδιου συγγραφέα.
Ήταν μάλλον θέμα χρόνου το πότε ο Τιμ Μπέρτον ίσως ο πιο “μαυρος” και ιδιοφυής κινηματογραφικός παραμυθάς των τελευταίων ετών να έκανε την Αλίκη ταινία.Το θέμα βέβαια είναι τι περιμένει να δει κανείς.Αν περιμένει να δει μια πιο γοτθική έκδοση του παραμυθιού με ήρωες ότι απέμεινε απο τα Batman και το Σκαθαροζούμη έχασε.Αν περιμένει να δει μια πολύχρωμη ψυχεδελική έκδοση της Αλίκης ας περάσει στην αίθουσα άφοβα.
Όχι δεν είναι απο τις καλύτερες ταινίες του Μπέρτον λείπει και το πολύ μαύρο χιούμορ και η σκοτεινή ατμόσφαιρα και οι πολύ διεστραμμένοι χαρακτήρες που θα τους θυμάσαι μια ζωή.Εικαστικά όμως στεκει μια χαρα δε το βαριεσαι ουτε μια στιγμή και σε τελική αναλυση δεν είναι υποχρεωμένος ο Τιμάκος μια ζωη να κάνει ταινίες με ήρωες που σε κάποια πλευρά της ψυχής τους τα στόρια έχουν κατέβει.Η ώρα περνάει ευχάριστα καποιοι απο τους χαρακτήρες είναι απολαυστικοί,δική μου ψήφος στην Ελενα Μπόναμ Κάρτερ στο ρόλο της Κόκκινης Βασίλισσας.Πολύ πιθανόν μετα απο λίγα χρόνια να μη τη θυμόμαστε και τόσο καλά αλλα ας μη ξεχνάμε πως αυτό το τίμημα πληρώνουν οι δημιουργοί που έχουν κάνει πολλές σπουδαίες ταινίες όπως ο Μπέρτον και κάποια στιγμή αποφασίζουν να κάνουν κάτι πιο ελαφρύ που όμως σε καμμιά περίπτωση δε προσβάλει ούτε την αισθητική μας ούτε τη νοημοσύνη μας.
Μόνο μια ένσταση…….δεν είναι καιρός ο Τζώννυ Ντεπ να συνεργαστει και με άλλο σκηνοθέτη πάνω σε ρόλους λιγότερο ακραίους?
Τυφώνας Ελ Νιόνιο
λογω φορτου εργασιας θα γραψω απλα, οτι λατρευω την… τριλογια T. Burton – D. Elfman (μουσικη) – J. Depp.
Τους δυο τροπους τους συνανταμε στα Batman (1989) & Batman Returns (1992) ενω ο τριτος ακουγεται για το νεο Batman (2011).
Σε καθε περιπτωση παντως η ταινια θυμισε την παλια καλη τριλογια, αλλα το κερδος για μενα ειναι η μουσικη επενδυση την οποια θα αγορασω συντομα :[
http://yannidakis.spaces.live.com
απαππαπα!! μας πήρες παραμάζωμα
3 ταινίες;;αχόρταγο σινεφιλ σε βρίσκω
να σου πώ την αλήθεια μου οι 2 τελευταιες
ούτε με άγγιξαν καθόλου..
στην πρώτη εχω ενα ….προβληματάκι
αντιπαθώ τις κινέζικες ταινίες
ΕΚΤΟΣ κάποιων λίγων εξαιρέσεων
επίσης αντιπαθώ τις πολεμικές ταινίες
πάλι όμως ΕΚΤΟΣ λιγων εξαιρεσεων
οπως το περιγράφεις φαίνετε αριστούργημα
(ιδωμεν)
καλά το αβατάρ το εχω ενα μήνα τώρα
ακόμα δε το είδα …κάποια στιγμή θα το δώ
καλησπέρα..σινετυφώνα..
εμένα πάντως με άγγιξε η … τελευταία!
ήταν μία αυτή η ….Μία Βασικόβσκα… βασίστηκα πάνω της για ώρα!
αν και η λυσσαρκούδα εκεί που …γλυφε τις πληγές με συγκίνησε, θα λεγα πως η χώρα των θαυμάτων βρίσκεται αλλού και όχι εκεί στην τρύπα που έπεσε η Μία, αλλά εκεί που έπεσαν οι δυο …εξωφρενικοί άντε…δίδυμοι
…
το κινέζικο θα το δω ή θα το ξαναδείς!
διόρθωση:ο ένας ήταν δίδυμος, ο άλλος ήταν …καρκίνος!
Ε δε σας αντέχω πια…..
Απολύεστε όλοι……
Μου το χετε κάνει κινηματογραφική βραδυά.
Η Αλίκη ήταν μια χαρα ταινία…αλλα επειδή το λέω εγώ όχι ο άλλος ο τυχάρπαστος!!!!!
Καλησπέρα φιλαράκι μου, σ’ ευχαριστώ για την λεπτομερέστατη ενημέρωση σχετικά με τις ταινίες, κρύβει έναν ρομαντισμό ο τίτλος της ταινίας για τον Λένον και ίσως ορισμένοι να περιμένουν & αντίστοιχου ύφους ταινία, συνεπώς βρίσκω πολύ σωστές τις επισημάνσεις σου, και για αυτή και τις άλλες ταινίες.
Μπορεί να αργώ να αφήσω σχολιάκι, αλλά έρχομαι & ξαναρχομαι στις καταχωρήσεις σου, να τώρα μ΄αρεσε το σχόλιο το φίλου μας – εννοώ το απολύεστε- φσττ.. φστ.. όπως η Καρέζη στη θέση Δ/ντή.. (όχι το τελευταίο βέβαια..)
Να είσαι καλά! φιλάκια πολλάα!!